Skip to main content

"സോറി നിങ്ങൾ തിരയുന്ന ഈ ബ്ലോഗ്‌ ഇപ്പോൾ നിലവിലില്ല"

ചിറകടിച്ചു പറക്കുമ്പോഴും.. ഉയരെ ഒരു കൊമ്പിൽ പറന്നു കയറി പക്ഷി കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അങ്ങ് താഴെ നോക്കി കാണുമ്പോഴും അഭിമാനം തോന്നി, താൻ പക്ഷി ആണല്ലോ, ഹോ എത്ര ഉയരത്തിലാ ദേ ഒരു ഗരുഡൻ! ഒന്നല്ല പലതുണ്ട്.. രാജ ശോഭയിൽ പറന്നു പോയി, തന്നെ ഒന്ന് നോക്കിയോ? അതോ തോന്നലാണോ? താനും പക്ഷി ആയതു കൊണ്ടാവാം..

വീണ്ടും തല പൊക്കി നോക്കി, അതെ അഭിമാനം കൊണ്ടാണ് തല സ്വയം പോങ്ങിയതാണ്.

വിശക്കുന്നുണ്ട് പറന്നിറങ്ങി കൊക്കിലോതുങ്ങാത്തത് ഒക്കെ കൊത്തി.. വിശപ്പോന്നടങ്ങി, തിരിച്ചു പറന്നു കയറുമ്പോൾ കുറച്ചു ബുദ്ധിമുട്ട് കൂടുതൽ തോന്നിയോ? സാരമില്ല മനോഹരമായ ഒരു മരത്തിന്റെ താഴേ ചില്ലയിലാണ് താനിപ്പോൾ, അതിൽ എത്ര മനോഹരമായ കൂടുകൾ. തത്തയുടെ.. തൂക്കണാം കുരുവിയുടെ.. കാക്കയ്ക്ക് പോലും ഉണ്ട് തന്റെ പൊൻകൂടോരെണ്ണം!
അതാ.. അവരൊക്കെ തിരിച്ചെത്തി തുടങ്ങിയല്ലോ. എത്ര വല്യ പക്ഷി ആയാലും ഒരു കൂട് വേണം ചേക്കേറാനൊരു കൂട്!

 തനിക്കും ഉണ്ടല്ലോ ഏതായാലും ഒരു കൂട്, ഒരു ബഹുരാഷ്ട്ര കുത്തക നിര്മിച്ച് തന്നതായാലും കൂട് മനോഹരം തന്നെ! പോയി നോക്കാം... ഹായ്!
എത്ര മനോഹരമാണ് തന്റെ കൂട്. ദൂരെ നിന്ന് കാണാൻ! അയ്യമ!

ഹേ പക്ഷെ അതെന്താ? അതാരാ, അയ്യോ കുറുക്കനോ? ഭാഗ്യം അവൻ ഒന്നും ചെയ്യാതെ  വെറുതെ നോക്കി തിരിച്ചു പോയി!
പിന്നെയും അവിടെ എന്തോ അനങ്ങുന്നുണ്ടല്ലോ!
ദൈവമേ ദാ പത്തി വിടര്ത്തി ഒരു മൂർഖൻ! ഹോ അപ്പോൾ താൻ എവിടെയാണ്?

ഓ ഞാൻ ഇപ്പോഴും കോഴി തന്നെ! ബ്ലോഗ്‌ എന്നോന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ഇത് വെറും കോഴി ക്കൂട് തന്നെ! ഒരു പഴയ അസ്സല് കോഴി ആയിട്ടും താൻ എന്തെ ഇത് ഓർത്തില്ല!

കോഴി നീട്ടി കൂവി, കാലം തെറ്റിയ കൂവൽ! ഒരു കുറുക്കൻ അത് വഴി പിന്നെ പാഞ്ഞു പോയി!

പിറ്റേന്ന് ബ്ലോഗ്ഗിൽ പുതിയ പോസ്റ്റുകൾ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു, മരം വെട്ടറിയാത്തതിനു കോടാലിക്കു തെറി വിളിച്ചു കൊണ്ട് നിന്ന ഒരു ബ്ലോഗ്ഗർ അത് ഇങ്ങനെ വായിച്ചു "സോറി നിങ്ങൾ തിരയുന്ന ഈ ബ്ലോഗ്‌ ഇപ്പോൾ നിലവിലില്ല"

Comments

  1. വല്ല കുറുക്കന്മാരും വന്ന് നമ്മുടെ 'കൂടും' പൊക്കിക്കോണ്ട് പോകുമോ?

    ReplyDelete
    Replies
    1. എന്തിനാ പേടി നിങ്ങളൊക്കെ ബ്ലോഗ്ഗിലെ ഗരുഡ രാജശോഭയുള്ള ഗരുഡൻമാർ

      Delete
  2. നമോവാകം .. പ്രീയ കൂടപിറപ്പേ ...
    പെട്ടെന്നൊരു നാട്ടില്‍ പൊക്ക് വേണ്ടി വന്നു ..
    ഇപ്പൊഴും നാട്ടിലാണ് , രണ്ടു ദിവസം കൂടി തിരികേ വരാന്‍ ...
    മഴയാകെ കൊണ്ട് ഒന്നു നനഞ്ഞു മനസ്സും മെയ്യും :)

    വരികളില്‍ ആകേ ആകുലതയാണല്ലൊ ..
    തേന്‍ പുരട്ടി കാണിക്കുന്ന പലതിലും " വികസനത്തില്‍ പൊലും "
    ഭാവിയിലേ കൊടുംചതി ഉണ്ട് ..
    കൂട്ടികൊടുപ്പിന്റെ നരച്ച വര്‍ണ്ണം ഉണ്ട്
    ഉയരത്തിലേക്ക് പറന്ന് , സ്വയം അഭിമാനിക്കുമ്പൊള്‍
    താഴേ നമ്മുടെ പലതും നഷ്ടമാകുന്നു എന്നതിന്റെ ഓര്‍മപെടുത്തല്‍
    " ഉയരേ ഉള്ളൊരു മിഴികളില്‍ പതിയുന്ന ചില ചിത്രങ്ങളെങ്കിലും
    നമ്മേ ഒന്നു ഇരുത്തി ചിന്തിപ്പിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ . അല്ലേ ?

    ReplyDelete
    Replies
    1. കൂടപ്പിറപ്പേ സ്നേഹപാലഴിയമ്മക്കും
      ചിടുന്ഗൂസുകൾക്കും സുഖം തന്നെയല്ലേ
      ഉറ്റവരും ഉടയവർക്കും സ്നേഹമഴക്കും
      സുഖമല്ലേ? ബ്ലോഗ്ഗ് ഇപ്പൊ തീരെ അര്ദ്രമല്ല
      സഖേ എന്നുള്ള ഒരു വിളി കേൾക്കാൻ കാത്തിരിക്കുന്നു ബ്ലോഗ്ഗ് ഉലകം
      റിനി എഴുതിയ എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും തുറക്കാവുന്ന കലയുടെ ബ്ലോഗ്‌ ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് റിനിയെ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇന്നാണ് ഉറുമ്പുകൾ ഞാൻ വായിച്ചതു അപ്പോൾ നാട്ടിൽ വിരിഞ്ഞ പ്രണയ ബ്ലൊഗുകൾ റിനിയുടെ ബ്ലോഗ്ഗിൽ ഒരു വസന്തം വിരിയിക്കട്ടെ
      അബുദാബി മഞ്ഞുരുക്കി കളിക്കുന്നു ഒരു നിശബ്ദ "(മൌനം)
      അപ്പോൾ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു പ്രവാസ വിരഹത്തിലേക്ക്‌ രണ്ടു ദിവസത്തെ ഇടവേള കഴിഞ്ഞു
      യാത്ര സുഖമായിരിക്കട്ടെ

      Delete
  3. നിലവിലുണ്ട്
    നിലവിലുണ്ട്

    ഇല്ലെങ്കില്‍ നമ്മള്‍ നിലയില്ലാക്കയത്തിലാകും

    ReplyDelete
    Replies
    1. ബ്ലോഗ്ഗ് വേണം അജിത്ഭായ് ഉണ്ടെങ്കിൽ ഉണ്ടാവും

      Delete
  4. എന്തു പറ്റി എഴുത്ത് വരുന്നില്ലയോ അതോ ത്രിപ്തി വരുന്നില്ലേ? എന്തായാലും പ്രശ്നമില്ല. ഒരു ചെറിയ ഇടവേള എടുത്താൽ മതിയാകും

    ReplyDelete
    Replies
    1. പണ്ടൊക്കെ ഇടവേള പടം തുടങ്ങി പകുതി ഒക്കെ ആകുമ്പോൾ ആയിരുന്നു. ഇപ്പൊ പടം തുടങ്ങുന്നതിനു മുമ്പ ഇടവേള അതാ പുതിയ തലമുറ സിനിമ

      Delete
  5. ഇന്നലെ വഴിയിൽ തങ്ങിയത് ഇന്ന് തലയിൽ വീണത്‌
    ഹർത്താൽ

    ഭാഷ ശ്രേഷ്ടമല്ല എന്ന് വിലപിക്കുന്ന മലയാളിയോട്
    ശ്രേഷ്ടമായ ഭാഷ ഉപയോഗിക്കാൻ നിനക്കെന്തു ശ്രേഷ്ടത?
    ഭാഷയാണോ മലയാളി ആണോ ശ്രേഷ്ടാമാകേണ്ടത്
    രണ്ടും കൂടി എന്നല്ലേ ശരിയുത്തരം

    ReplyDelete
  6. ഞാൻ ആദ്യമായിട്ടാണിവിടെ... ഈ കോഴിക്കൂട്ടിൽ കുറേ മുട്ടകളുണ്ടല്ലോ ബൈജു...

    ReplyDelete
    Replies
    1. മ്മ് വന്നതിൽ ഒരു പാട് സന്തോഷം വിനുവേട്ടാ, പക്ഷെ ഇന്ന് ചുരുക്കം പറഞ്ഞാൽ രാവിലെ ബുല്സേയെ ഒമലേട്ടും ആയിരുന്നു അല്ലെ ബ്രീക്ഫസ്റ്റ്‌
      നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ എണ്ണമുണ്ട് കേട്ടോ
      സന്തോഷം വിനുവേട്ടാ വന്നതിലും മിണ്ടി പറഞ്ഞതിനും

      Delete

Post a Comment

ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകൾ

ചന്ദ്രക്കലയുമായി നടന്നുപോകും ഒരാൾ

1 തലക്ക് മുകളിൽ  ചന്ദ്രക്കലയുമായി  നടന്നുപോകും ഒരാൾ നടത്തം മാറ്റി അയാൾ നൃത്തം വെക്കുന്നു മുകളിൽ  ചന്ദ്രക്കല തുടരുന്നു മനുഷ്യനായി അയാൾ തുടരുമോ? മാനത്ത് തൊട്ടുനോക്കുമ്പോലെ ചന്ദ്രക്കല എത്തിനോക്കുന്നു കല ദൈവമാകുന്നു എത്തിനോട്ടങ്ങളിൽ ചന്ദ്രക്കല ഇട്ടുവെയ്ക്കും മാനം എന്ന് നൃത്തത്തിലേക്ക് നടത്തം, പതിയേ കുതറുന്നു 2 ആരും നടക്കാത്ത  ആരും ഇരിക്കാത്ത  ഒതുക്കു കല്ല് പുഴയുടെ രണ്ടാമത്തെ കര അതിൻ്റെ നാലാമത്തെ വിരസതയും വിരിഞ്ഞ് തീർത്ത പൂവ് അരികിൽ മനസ്സിൻ്റെ അപ്പൂപ്പന്താടിക്ക് പറക്കുവാൻ മാനം പണിഞ്ഞ് കൊടുക്കുന്നവൾ മുങ്ങാങ്കുഴിയിട്ട് നിവരും ഉടലിന് കൊത്ത് പണികൾ കഴിഞ്ഞ ജലം അവൾ ഓളങ്ങളിൽ  ബാക്കിവെക്കുന്നു നടക്കുന്നു അവൾക്കും മാനത്തിനും ഇടയിൽ തലതുവർത്തും പൊന്മാൻ നീല  ധ്യാനമിറ്റും ബുദ്ധശിൽപ്പം അതിന്നരികിൽ  ശില തോൽക്കും നിശ്ചലത അവിടെ മാത്രം ഒഴുകിപ്പരക്കുന്നു 3 കുരുവികൾ വിനിമയത്തിനെടുക്കും കുരുക്കുത്തിമുല്ലയുടെ  മുദ്രകളുള്ള നാണയങ്ങൾ അവ പൂക്കളായി ചെടികളിൽ അഭിനയിക്കുന്നു വാടകയുടെ വിത്തുള്ള വീടുകൾ അപ്പൂപ്പന്താടി പോലെ നിലത്ത് പറന്നിറങ്ങുന്നു സ്വന്തമല്ലാത്ത മണ്ണ്, വിത്തുകൾ തിര...

ജമന്തിനഗരങ്ങൾ

എന്ത് കിട്ടിയാലും  അത് പൊതിയിട്ട് സൂക്ഷിക്കുന്ന കുട്ടിയേ പ്പോലെ പക്ഷികളേ പൊതിയിട്ട് സൂക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു തൂവലുകളുടെ നെയിംസ്ലീപ്പ് ഒട്ടിക്കും മുമ്പ്  അത് തുറന്നു നോക്കും മുമ്പ് അത് പുസ്തകമാകും മുമ്പ് ആകാശം വേനൽ പൊതിയിട്ട് സൂക്ഷിക്കുന്നു സൂര്യനത് തുറന്നുനോക്കുന്നു ആരുടേയും നെയിംസ്ലിപ്പ് ആകാത്ത, ഇനിയും ഒരു പകലിലിലും വെട്ടിയൊട്ടിക്കപ്പെടാത്ത വെയിൽ പകലിനും മുമ്പേ ഏകാന്തയുടെ നെയിംസ്ലിപ്പ് ഒട്ടിച്ച് പേരെഴുതി വിഷാദങ്ങൾ പൊതിയിട്ട് ആരും സൂക്ഷിക്കുന്നില്ല ജലം പൊതിയിട്ട് സൂക്ഷിക്കുന്നതെന്തും മീനാവുന്നില്ല സ്വയം പൊതിയാകുമ്പോഴും അഴിയുമ്പോഴും ആമ്പലുകൾ അത് തുറന്നുനോക്കുന്നില്ല പകരം ആമ്പലുകൾ സ്വയം അഴിയുന്നു  രാത്രികൾ ഇരുട്ടിൻ്റെ പൊതിയിലേക്ക് നക്ഷത്രങ്ങളുടെ പൊടിയിലേക്ക് അസ്തമയം മാത്രം കൊള്ളും സ്വയം അഴിയും വിഷാദത്തിൻ്റെ പൊതി എന്നിട്ടും അത് വല്ലപ്പോഴും എടുത്ത് മറിച്ച് നോക്കുമ്പോഴും മാനം കാണാതെ സൂക്ഷിച്ചീടും അതിലെ ഏകാന്തത മയിൽപ്പീലി പോലെ  അതിൽ പെറ്റുപെരുകും അതിലെ വിഷാദം ഏറ്റവും പുതിയ വേനലേ ഏറ്റവും പുതിയ ഇന്നലേ എന്ന് രണ്ട് വേനലുകൾക്കിടയിലൂടെ ഒഴുകിപ്പോകും നദിയേ എന്ന്  സൂര്യനേ ലാളിക്ക...

സംശയങ്ങളുടെ മ്യൂസിയം

ഞാൻ കവിതയെഴുതുവാനിരിക്കും അതിനെ നിശ്ചലത ചേർത്ത് ഡാവിഞ്ചീശിൽപ്പമാക്കും വാക്ക് ശിൽപ്പങ്ങളുടെ കമ്പോളത്തിൽ എൻ്റെ ശിൽപ്പം മാത്രം  അതിൻ്റെ നിശ്ചലത തിരക്കിയിറങ്ങും കാണുന്ന നിശ്ചലതകളോടൊക്കെ വിലപേശിനിൽക്കും കവിത മറക്കും മുരടനക്കലുകളുടെ മ്യൂസിയത്തിൽ നോക്കിനിൽപ്പുകളിൽ, അതിൻ്റെ ശബ്ദം  അനക്കം  വീണ്ടെടുക്കുവാനാകാത്ത ഒരു വാക്ക്  പതിയേ എൻ്റെ കവിതയിലേക്ക്  നടക്കും അത്  നിശ്ശബ്ദതകളെ താലോലിക്കും കവിതയിലേക്ക് നിശ്ചലതകളേ സന്നിവേശിപ്പിക്കും ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഓരോ വാക്കിനേയും സമാധാനിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും കാക്ക അതിൻ്റെ വാക്ക് കൊത്തി കല്ലാക്കി  ഒരു കുടത്തിലിടുമ്പോൽ പൊങ്ങിവരും ജലത്തിൽ തൻ്റെ ദാഹത്തെ കണ്ടെത്തുമ്പോലെ കണ്ടെത്തലുകളുടെ കല  പിന്നെയെപ്പോഴോ അതും കല്ലാവും അപ്പോഴും ദാഹം ബാക്കിയാവും മാപ്പിളപ്പാട്ടുള്ള ഒരിടത്ത്  കുണുങ്ങുവാൻ പോകും ജലം എൻ്റെ പ്രണയിനിയുടെ ദാഹത്തെ അവളുടെ തൂവാലക്കാലങ്ങൾ ഒപ്പിയെടുക്കും വണ്ണം കാക്കകറുപ്പുള്ള കവിതയിലെങ്കിലും ഒരു കല്ലാവുമോ ദാഹം കവിത കല്ലാവും കാലത്ത്  അവളാകുമോ ജലം ബാക്കിയാവും ദാഹം  ഒരു ഒപ്പനയിലെങ്കിലും വാക്കാവും വിധം ഒരു പക്ഷേ കവിതയില...