വയറുകൾ ഇരുട്ടത്ത് ഇര തേടുമ്പോൾ
തലകളുറങ്ങുന്നു പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ
തലകളുറങ്ങുന്നു പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ
അഗ്നിയുടെ ഒരായിരം മുത്തുകൾ നൂലുപോലെ പ്രകാശം പൊട്ടിവീണപോലെ ഒരായിരം ചുംബനങ്ങൾ ഉടലിൽ വീണ് കടന്നുപോയി സൂര്യനൊരു നൂല് സുഷിരങ്ങൾ പകലുകൾ മെച്ചം വന്നത് പോലെ കടന്നുപോകലുകൾ അമ്പിളികല ചെലവ് അത് ഉയരേ വരും മാനം മടുക്കുമ്പോൾ മനുഷ്യൻ മണൽഘടികാരത്തിലെ മണൽ പോലെ ഉടലിൽ മടുപ്പിൻ്റെ ചൂടുള്ള അതിൻ്റെ ഉൾക്കൊള്ളലുകൾ തണുക്കുവാനെന്നോണ്ണം ഉടലിലിൽ മടുപ്പ്, തിരിച്ചും മറിച്ചും വെക്കുന്നു സമയമായും കലയായും മടുപ്പ് ഉടലിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും മറിയുന്നു കടലിനോട് ചേർന്ന് കിടക്കും മടുപ്പിൻ്റെ മഞ്ഞ് മടുപ്പുകളുടെ പെൻഗ്വിൻ ജലം കറുപ്പിലും വെളുപ്പിലും രണ്ട് മാസം തള്ളിനീക്കി മടുത്ത മനുഷ്യൻ മഞ്ഞിൽ കറുപ്പിലും വെളുപ്പിലും അൻ്റാർട്ടിക്കയിലെ പെൻഗ്വിനാവുമ്പോലെ തന്നെ ഒരു പക്ഷേ മഞ്ഞ് പോലെ വിഷാദജലത്തെ തണുപ്പിക്കും കാലം പെൻഗ്വിൻ വിഷാദങ്ങളെ മഞ്ഞത്ത്, കടൽ കറുപ്പിലും വെളുപ്പിലും എടുത്ത് വെക്കും വിധം എടുത്ത് വെപ്പുകളുടെ മഞ്ഞ നിറം മടുപ്പിൽ ഉടലിൽ നിറയേ മടുപ്പിൻ്റെ ഇൻക്വുമ്പേറ്ററിലെ ആജീവനാന്ത ശിശുവെന്ന പോലെ പറഞ്ഞുവരുമ്പോൾ കാലത്തിൻ്റെ നാലായിരം അമച്വർവിഷാദങ്ങളെ...
പകലും രാവും വ്യത്യസ്തം
ReplyDeleteവയറും തലയും വ്യത്യസ്തം പക്ഷെ ഒരു ഉടലിന്റെ ഭാഗമല്ലേ
Deleteരാവും പകലും ഒരു ദിനത്തിന്റെ ഭാഗമല്ലേ?
അല്ല അജിത് ഭായ് പറഞ്ഞത് തന്നെയാണ് ശരി
സൂര്യൻ എന്നും പതിവു സമയത്ത് തന്നെ ഉദിയ്ക്കുന്നതാ നമ്മുടെ നാട്ടിൽ പലർക്കും നല്ലത്..!! ഹ..ഹ...
ReplyDeleteകവിത കൊള്ളാം.
ശുഭാശംസകൾ
എനിക്ക് പ്രശനമില്ല ഞാൻ വളരെ decent ...ആ നന്ദി സൌഗന്ധികം
Delete