എന്നോട് കലഹിച്ചു എന്റെ മഴയോട് തുള്ളികളോളം വഴക്കിട്ട് എന്നെ നനയ്ക്കുന്ന വാക്കാണ് നീ തോരുമ്പോൾ ഒരു നെടുവീർപ്പ് കൊണ്ട് തുന്നിക്കെട്ടിയ അന്തമില്ലാത്ത ഒരുവാക്കിന്റെ ഒരരക്കെട്ടോളം നീളുന്ന തുടർ ചലനങ്ങളുടെ രണ്ടറ്റങ്ങളാവുകയാണ് നമ്മൾ എന്നാലും ഓരോ തവണയും മാരകമായി എന്നെ കടിച്ചു മുറിവേൽപ്പിക്കുന്ന നിന്റെ മുലകളിലെ ഉറുമ്പും കൂട് കടന്ന് വിരഹത്തിന്റെ വിരലടയാളം പോലെ സ്പർശിക്കുന്ന വിരൽക്കാലതീരങ്ങളിൽ, തിരമാലകളുടെ രണ്ടിണച്ചുണ്ടുകൾ തിരഞ്ഞ്.. സമുദ്രമൗനങ്ങൾ; നമ്മുടെ ചോരുന്ന ജലയിടങ്ങളിൽ രഹസ്യമായ് വെയ്ക്കുന്ന രണ്ടുടൽ മുദ്രകളാവുകയാണ് നമ്മൾ!
'നി'ശ്വാസം ഒരു ചെറിയ ആശ്വാസത്തിന് ...