അതു കലക്കി .. സത്യം തന്നെ .. "പെണ്ണും മതവും ലഹരിയുമാണ്" രുചി പിടിച്ച് പൊയാല് പുറം തള്ളാന് ഒരുപാട് കഷ്ടപെടേണ്ടി വരുന്നത് .. അവസ്സാനം അതില് തന്നെ ഒടുങ്ങും പുറം കാഴ്ചകള് കൊണ്ട് നമ്മേ അതിലേക്ക് അടുപ്പിക്കുന്ന ഒന്ന് തന്നെ രണ്ടും ..! " എന്നാലൊ രണ്ടിലും നന്മയുടെ വശങ്ങളും കുടി കൊള്ളുന്നു " അമ്മയേ പൊലെ ..!
അവിടെയും എന്റെ ചില തോന്നലുകൾ പറയട്ടെ, സ്ത്രീ അമ്മ എന്നാ നിലയിലും, മകൾ എന്നാ നിലയിലും സഹോദരി അങ്ങിനെ പല റോളുകളിൽ തിളങ്ങുമ്പോൾ ഭാര്യ എന്നാ റോൾ മാത്രമേ പലപ്പോഴും മോശ മായി എന്ന് അനുഭവസ്ഥർ ചിലര് പറയാറുള്ളു അതും ഭാര്യ വിജയിക്കുമ്പോഴും കാണുന്ന theatre ന്റെ കുഴപ്പം കൊണ്ടാവാം A / C വർക്ക് ചെയ്യാത്തത് കൊണ്ടോ DTS സംവിധാനത്തിന്റെ കുഴപ്പമോ എന്തോ ആയികൊട്ടെ പക്ഷെ പുരുഷൻ മകൻ എന്നാ റോളിൽ തുടങ്ങി അച്ഛനായാലും ഭാര്താവയാലും പരാജയപെടുന്നു ചിലപ്പോള കയ്യടി കിട്ടുന്നത് ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ റോളിലോ, ഗസ്റ്റ് റോളിൽ വരുന്ന കാമുകന്റെ വേഷത്തിനു മാത്രം അല്ലെ? തോന്നലാവാം നന്ദി റെനി റോളുകൾ ഇനിയും മികച്ചതാക്കാം നമുക്ക് !
സന്തോഷാശ്രു കൊണ്ട് ഞാൻ സ്നേഹത്തിന്റെ വിശപ്പ് തുടച്ചു മാറ്റുന്നു.. സ്നേഹം ഉടപ്പിറപ്പേ നിറഞ്ഞ വയറിനോടൊപ്പം ഒഴിഞ്ഞ ഹൃദയവും നിറച്ചതിനു അമ്മയെയും മോനെയും ഞാൻ തിരിച്ചറിയുന്നു..
ഭാര്യയും ഭര്ത്താവും അവരുടെ വിവാഹശേഷം വ്യക്തിത്വങ്ങള് നിലനിര്ത്താന് ശ്രമിക്കുമ്പോള് കലഹങ്ങള് ആരംഭിക്കുകയായി.പരസ്പരമുള്ള വിട്ടുവീഴ്ച. അതായിരിക്കും ദാമ്പത്യത്തിന്റെ നട്ടെല്ല്. സ്നേഹവും പ്രണയവും സെക്സും പിന്നിലെ നില്ക്കൂ.
1 തലക്ക് മുകളിൽ ചന്ദ്രക്കലയുമായി നടന്നുപോകും ഒരാൾ നടത്തം മാറ്റി അയാൾ നൃത്തം വെക്കുന്നു മുകളിൽ ചന്ദ്രക്കല തുടരുന്നു മനുഷ്യനായി അയാൾ തുടരുമോ? മാനത്ത് തൊട്ടുനോക്കുമ്പോലെ ചന്ദ്രക്കല എത്തിനോക്കുന്നു കല ദൈവമാകുന്നു എത്തിനോട്ടങ്ങളിൽ ചന്ദ്രക്കല ഇട്ടുവെയ്ക്കും മാനം എന്ന് നൃത്തത്തിലേക്ക് നടത്തം, പതിയേ കുതറുന്നു 2 ആരും നടക്കാത്ത ആരും ഇരിക്കാത്ത ഒതുക്കു കല്ല് പുഴയുടെ രണ്ടാമത്തെ കര അതിൻ്റെ നാലാമത്തെ വിരസതയും വിരിഞ്ഞ് തീർത്ത പൂവ് അരികിൽ മനസ്സിൻ്റെ അപ്പൂപ്പന്താടിക്ക് പറക്കുവാൻ മാനം പണിഞ്ഞ് കൊടുക്കുന്നവൾ മുങ്ങാങ്കുഴിയിട്ട് നിവരും ഉടലിന് കൊത്ത് പണികൾ കഴിഞ്ഞ ജലം അവൾ ഓളങ്ങളിൽ ബാക്കിവെക്കുന്നു നടക്കുന്നു അവൾക്കും മാനത്തിനും ഇടയിൽ തലതുവർത്തും പൊന്മാൻ നീല ധ്യാനമിറ്റും ബുദ്ധശിൽപ്പം അതിന്നരികിൽ ശില തോൽക്കും നിശ്ചലത അവിടെ മാത്രം ഒഴുകിപ്പരക്കുന്നു 3 കുരുവികൾ വിനിമയത്തിനെടുക്കും കുരുക്കുത്തിമുല്ലയുടെ മുദ്രകളുള്ള നാണയങ്ങൾ അവ പൂക്കളായി ചെടികളിൽ അഭിനയിക്കുന്നു വാടകയുടെ വിത്തുള്ള വീടുകൾ അപ്പൂപ്പന്താടി പോലെ നിലത്ത് പറന്നിറങ്ങുന്നു സ്വന്തമല്ലാത്ത മണ്ണ്, വിത്തുകൾ തിര...
എന്ത് കിട്ടിയാലും അത് പൊതിയിട്ട് സൂക്ഷിക്കുന്ന കുട്ടിയേ പ്പോലെ പക്ഷികളേ പൊതിയിട്ട് സൂക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു തൂവലുകളുടെ നെയിംസ്ലീപ്പ് ഒട്ടിക്കും മുമ്പ് അത് തുറന്നു നോക്കും മുമ്പ് അത് പുസ്തകമാകും മുമ്പ് ആകാശം വേനൽ പൊതിയിട്ട് സൂക്ഷിക്കുന്നു സൂര്യനത് തുറന്നുനോക്കുന്നു ആരുടേയും നെയിംസ്ലിപ്പ് ആകാത്ത, ഇനിയും ഒരു പകലിലിലും വെട്ടിയൊട്ടിക്കപ്പെടാത്ത വെയിൽ പകലിനും മുമ്പേ ഏകാന്തയുടെ നെയിംസ്ലിപ്പ് ഒട്ടിച്ച് പേരെഴുതി വിഷാദങ്ങൾ പൊതിയിട്ട് ആരും സൂക്ഷിക്കുന്നില്ല ജലം പൊതിയിട്ട് സൂക്ഷിക്കുന്നതെന്തും മീനാവുന്നില്ല സ്വയം പൊതിയാകുമ്പോഴും അഴിയുമ്പോഴും ആമ്പലുകൾ അത് തുറന്നുനോക്കുന്നില്ല പകരം ആമ്പലുകൾ സ്വയം അഴിയുന്നു രാത്രികൾ ഇരുട്ടിൻ്റെ പൊതിയിലേക്ക് നക്ഷത്രങ്ങളുടെ പൊടിയിലേക്ക് അസ്തമയം മാത്രം കൊള്ളും സ്വയം അഴിയും വിഷാദത്തിൻ്റെ പൊതി എന്നിട്ടും അത് വല്ലപ്പോഴും എടുത്ത് മറിച്ച് നോക്കുമ്പോഴും മാനം കാണാതെ സൂക്ഷിച്ചീടും അതിലെ ഏകാന്തത മയിൽപ്പീലി പോലെ അതിൽ പെറ്റുപെരുകും അതിലെ വിഷാദം ഏറ്റവും പുതിയ വേനലേ ഏറ്റവും പുതിയ ഇന്നലേ എന്ന് രണ്ട് വേനലുകൾക്കിടയിലൂടെ ഒഴുകിപ്പോകും നദിയേ എന്ന് സൂര്യനേ ലാളിക്ക...
ഞാൻ കവിതയെഴുതുവാനിരിക്കും അതിനെ നിശ്ചലത ചേർത്ത് ഡാവിഞ്ചീശിൽപ്പമാക്കും വാക്ക് ശിൽപ്പങ്ങളുടെ കമ്പോളത്തിൽ എൻ്റെ ശിൽപ്പം മാത്രം അതിൻ്റെ നിശ്ചലത തിരക്കിയിറങ്ങും കാണുന്ന നിശ്ചലതകളോടൊക്കെ വിലപേശിനിൽക്കും കവിത മറക്കും മുരടനക്കലുകളുടെ മ്യൂസിയത്തിൽ നോക്കിനിൽപ്പുകളിൽ, അതിൻ്റെ ശബ്ദം അനക്കം വീണ്ടെടുക്കുവാനാകാത്ത ഒരു വാക്ക് പതിയേ എൻ്റെ കവിതയിലേക്ക് നടക്കും അത് നിശ്ശബ്ദതകളെ താലോലിക്കും കവിതയിലേക്ക് നിശ്ചലതകളേ സന്നിവേശിപ്പിക്കും ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഓരോ വാക്കിനേയും സമാധാനിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും കാക്ക അതിൻ്റെ വാക്ക് കൊത്തി കല്ലാക്കി ഒരു കുടത്തിലിടുമ്പോൽ പൊങ്ങിവരും ജലത്തിൽ തൻ്റെ ദാഹത്തെ കണ്ടെത്തുമ്പോലെ കണ്ടെത്തലുകളുടെ കല പിന്നെയെപ്പോഴോ അതും കല്ലാവും അപ്പോഴും ദാഹം ബാക്കിയാവും മാപ്പിളപ്പാട്ടുള്ള ഒരിടത്ത് കുണുങ്ങുവാൻ പോകും ജലം എൻ്റെ പ്രണയിനിയുടെ ദാഹത്തെ അവളുടെ തൂവാലക്കാലങ്ങൾ ഒപ്പിയെടുക്കും വണ്ണം കാക്കകറുപ്പുള്ള കവിതയിലെങ്കിലും ഒരു കല്ലാവുമോ ദാഹം കവിത കല്ലാവും കാലത്ത് അവളാകുമോ ജലം ബാക്കിയാവും ദാഹം ഒരു ഒപ്പനയിലെങ്കിലും വാക്കാവും വിധം ഒരു പക്ഷേ കവിതയില...
അതു കലക്കി ..
ReplyDeleteസത്യം തന്നെ ..
"പെണ്ണും മതവും ലഹരിയുമാണ്"
രുചി പിടിച്ച് പൊയാല് പുറം തള്ളാന്
ഒരുപാട് കഷ്ടപെടേണ്ടി വരുന്നത് ..
അവസ്സാനം അതില് തന്നെ ഒടുങ്ങും
പുറം കാഴ്ചകള് കൊണ്ട് നമ്മേ
അതിലേക്ക് അടുപ്പിക്കുന്ന ഒന്ന് തന്നെ രണ്ടും ..!
" എന്നാലൊ രണ്ടിലും നന്മയുടെ വശങ്ങളും കുടി കൊള്ളുന്നു "
അമ്മയേ പൊലെ ..!
അവിടെയും എന്റെ ചില തോന്നലുകൾ പറയട്ടെ, സ്ത്രീ അമ്മ എന്നാ നിലയിലും, മകൾ എന്നാ നിലയിലും സഹോദരി അങ്ങിനെ പല റോളുകളിൽ തിളങ്ങുമ്പോൾ ഭാര്യ എന്നാ റോൾ മാത്രമേ പലപ്പോഴും മോശ മായി എന്ന് അനുഭവസ്ഥർ ചിലര് പറയാറുള്ളു അതും ഭാര്യ വിജയിക്കുമ്പോഴും കാണുന്ന theatre ന്റെ കുഴപ്പം കൊണ്ടാവാം A / C വർക്ക് ചെയ്യാത്തത് കൊണ്ടോ DTS സംവിധാനത്തിന്റെ കുഴപ്പമോ എന്തോ ആയികൊട്ടെ പക്ഷെ പുരുഷൻ മകൻ എന്നാ റോളിൽ തുടങ്ങി അച്ഛനായാലും ഭാര്താവയാലും പരാജയപെടുന്നു ചിലപ്പോള കയ്യടി കിട്ടുന്നത് ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ റോളിലോ, ഗസ്റ്റ് റോളിൽ വരുന്ന കാമുകന്റെ വേഷത്തിനു മാത്രം അല്ലെ? തോന്നലാവാം
Deleteനന്ദി റെനി റോളുകൾ ഇനിയും മികച്ചതാക്കാം നമുക്ക് !
ഭാര്യ എന്ന റോളില് അവള് പരാജയപെട്ട് പൊകുന്നതല്ല ..
Deleteഭര്ത്താവെന്നതില് അവനും ...
അമ്മയും മകളും പെങ്ങളും / അച്ഛന് മകന് സഹോദരന്
നമ്മളില് നിന്നും അധികം കാംഷിക്കാറില്ല ..
അതിലുപരി ഭാര്യ എന്നത് മറു പാതിയാണ് , അവള്ക്ക് അവളുടെതായ
ചിന്തകളും ആഗ്രഹങ്ങളും കാണും , അതു പ്രയോഗത്തില് വരുത്താന്
ഭര്ത്താവെന്നോരു ധ്രുവം മാത്രവും . അവളുടെ ആവശ്യങ്ങളും പരിഗണന
അര്ഹിക്കുവാന് കാട്ടി കൂട്ടുന്നതും നമ്മേ താഴേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ട് പൊകുന്നുണ്ടാവാം .
എല്ലാ അമ്മമാരും , അച്ഛന്മാരും , മകന്മാരും , മകളുമാരും , ഭാര്യമാരും നന്നല്ല ..
എല്ലാത്തിലും നന്മയുടെ പ്രതിരൂപമുണ്ട് , അതിലൂടെ നമ്മുക്കൊന്നു സഞ്ചരിക്കാം
ശരിയായാല് കൊള്ളാം അല്ലെങ്കില് തള്ളാം :) ശ്രമിക്കാം അല്ലേ ?
101% ശരിയാണ്! പ്രമയം വോട്ടിനിട്ട് ഏകകണ്ഠം ആയി പാസ്സാക്കിയിരിക്കുന്നു, (ഒരു രഹസ്യം പറയാം എന്റെ പാചകം വളരെ മോശമാണ് റിനി, പട്ടിണി കിടക്കാൻ വയ്യ)
Deleteഹഹഹ .. പേടിക്കണ്ട കേട്ടൊ ..
Deleteഅമ്മയില് നിന്നും എനിക്കത് നന്നായി പകര്ന്ന് കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്
ന്റെ കൂട പിറപ്പ് പട്ടിണി കിടക്കില്ല .. ന്റെ ഉറപ്പ് ..
സന്തോഷാശ്രു കൊണ്ട് ഞാൻ സ്നേഹത്തിന്റെ വിശപ്പ് തുടച്ചു മാറ്റുന്നു..
Deleteസ്നേഹം ഉടപ്പിറപ്പേ നിറഞ്ഞ വയറിനോടൊപ്പം ഒഴിഞ്ഞ ഹൃദയവും നിറച്ചതിനു അമ്മയെയും മോനെയും ഞാൻ തിരിച്ചറിയുന്നു..
മതമില്ല
ReplyDeleteഅജിത് ഭായ് യെ പോലെ ബുദ്ധി യുള്ള ആൾക്കാര് ബ്ലോഗ് വായിക്കും എന്നറിയാവുന്നതു കൊണ്ടാവണം പണ്ടുള്ളവർ മതത്തിനു അഭിപ്രായം എന്ന് നാനാർത്ഥം കൊടുത്തത്
Deleteനന്നായി അജിത് ഭായ് മതം വേണ്ട, മതം വളര്ത്തി നമ്മൾ വര്ഗീയതയെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് എന്ത് കാര്യം
ഭാര്യയും ഭര്ത്താവും അവരുടെ വിവാഹശേഷം വ്യക്തിത്വങ്ങള് നിലനിര്ത്താന് ശ്രമിക്കുമ്പോള് കലഹങ്ങള് ആരംഭിക്കുകയായി.പരസ്പരമുള്ള വിട്ടുവീഴ്ച. അതായിരിക്കും ദാമ്പത്യത്തിന്റെ നട്ടെല്ല്. സ്നേഹവും പ്രണയവും സെക്സും പിന്നിലെ നില്ക്കൂ.
ReplyDeleteഅനുഭവത്തിന്റെ വെളിച്ചം സൂര്യ പ്രകാശത്തിനെക്കാൾ വഴിക്കാട്ടും..
Deleteനന്ദി വായനക്കും വെളിച്ചമുള്ള അഭിപ്രായത്തിനും