Skip to main content

പുഴയ്ക്കു ഒരു ബാക്കപ്പ്

ഹൃദയം അലിഞ്ഞു
ചോരയായി ഇറ്റുന്നു
ചിതലെടുത്ത ഞരമ്പുകളിൽ
തുരുമ്പ് എടുത്തോഴുകുന്നു
എന്നിട്ടും മനുഷ്യന് പുഴ
വെറുമൊരു ഫയലു മാത്രം
വയൽ നനയ്ക്കാനും
മേലുകഴുകാനും
കാണാനും കേൾക്കാനും
കവിത എഴുതാനും

മതിമറന്നു തിരുത്തി എഴുതി
ഉപയോഗിച്ച ശേഷം സേവ്
ചെയ്യാൻ മറക്കുമ്പോൾ
അറിയാതെ മനുഷ്യന്റെ കൈ തട്ടി
ഡിലീറ്റ് ആയി പോകാതിരിക്കുവാൻ
പുഴ സ്വയം എടുത്തു വക്കുന്നുണ്ട്
ഒരു  "ബാക്കപ്പ്"
മലമുകളിലെവിടെയോ ഫോൾഡറിൽ
നീരുറവ  പോലെ  ഒരെണ്ണം

Comments

  1. നല്ല വരികള്‍ ,എല്ലാ ആശംസകളും !

    ReplyDelete
    Replies
    1. ആഷിക് ഈ പ്രോത്സാഹനത്തിനു വളരെ നന്ദി

      Delete
  2. ഓര്‍മപ്പെടുത്തല്‍ അതിനു ഒരു ഫോള്‍ഡര്‍ ഇനി നല്ലതാ..

    ReplyDelete
    Replies
    1. അതെ അതെ തീർച്ചയായും നന്ദി കാത്തി

      Delete
  3. പ്രകൃതിക്കെങ്കിലും നല്ലത് തോന്നട്ടെ...
    ആശംസകൾ....

    ReplyDelete
    Replies
    1. പ്രകൃതിക്കും മനുഷ്യനും നല്ലത് തോന്നട്ടെ നന്ദി വി കെ

      Delete
  4. ഫോൾഡർ തുറക്കുമ്പോൾ കുറേപ്പേർ ഡിലീറ്റ് ആകാറുണ്ട് ..
    "താനതാൻ നിരന്തരം ചെയ്യുന്ന കർമ്മഫലം
    താനതാൻ അനുഭവിച്ചീടുകെന്നെ വരൂ ..."
    കൂടുതൽ ഫോൾഡറുകൾ ഉണ്ടാകാതിരിക്കട്ടെ..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഉരുൾ പൊട്ടലും പ്രകൃതി ദുരന്തങ്ങളും ഉണ്ടാകാതിരിക്കട്ടെ നന്ദി ശരത്പ്രസാദ്

      Delete
  5. പുഴയ്ക്കു ഒരു ബാക്കപ്പ് venam. Nannaayi. Aashamsakal.

    ReplyDelete
    Replies
    1. പ്രകൃതി എല്ലാം സംഭവാമി യുഗേ യുഗേ ചെയ്യും അല്ലെ ഡോക്ടർ നന്ദി ഡോക്ടർ

      Delete
  6. ഒരു ബാക്കപ്പ് ഫയല് നല്ലതാണ്...ഡിലീറ്റ് ചെയ്താലും റിട്രീവ് ചെയ്തെടുക്കാമല്ലോ.....

    ReplyDelete
    Replies
    1. അതെ അതെ കമ്പ്യൂട്ടർ ഇപ്പൊ ശരിക്കും ഒരു പ്രകൃതി തന്നെ പ്രകൃതി എന്ന് ഇനി കമ്പ്യൂട്ടർ പോലെ ആകും ദൈവത്തിനറിയാം നന്ദി അനുരാജ്

      Delete
  7. ഇക്കാലത്ത് പുഴകൾക്ക് ബാക്ക് അപ്പ് അത്യാവശ്യം തന്നെ.കൺസംപ്ഷൻ അത്രയ്ക്കാണല്ലോ.

    കവിത കലക്കി ഭായ്.ഭാവനയും.

    ശുഭാശംസകൾ....

    ReplyDelete
    Replies
    1. മനുഷ്യരുടെ എണ്ണം കൂടുന്നത് പോലെ പുഴയുടെ എണ്ണം കൂടിയിട്ടില്ല ഇനി കൂടിയാൽ ഒഴുകൾ സ്ഥലവും ഇല്ലല്ലോ
      ഇപ്പൊ ദേ ഗാട്ഗിൽ റിപ്പോർട്ട്‌ കൂടി നടപ്പിൽ വന്നു കഴിഞ്ഞാൽ ഒരു പുതിയ പുഴക്ക് കൂടി സ്കോപ്പ് ഉണ്ടാവില്ല എന്നാ കേൾക്കുന്നേ
      നന്ദി സൌഗന്ധികം

      Delete
  8. പുഴ ബായ്ക് അപ്പ് എടുത്താൽ പുഴയ്ക് കൊള്ളാം ,മനുഷ്യന് അതിന്റെ ചിത്രങ്ങളും കവിതകളും കൊണ്ട് ദാഹം മാറ്റും .

    നല്ല ഭാവന .....
    ആശംസകൾ

    ReplyDelete
    Replies
    1. അത് ശരിയാണ് നിധീഷ് മനുഷ്യന് ഫോട്ടോ അത് മതി
      പക്ഷെ പുഴയ്ക്കു മനുഷ്യനെ വേണമെന്ന് നിര്ബന്ധം
      നന്ദി നിധീഷ്

      Delete
  9. വരും തലമുറയ്ക്കുവേണ്ടി........
    നല്ല വരികള്‍
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. അത് വേണം ചേട്ടാ പുഴയും വരുംതലമുറയും എല്ലാം നമ്മുടെ തന്നെ ആവണം ആവട്ടെ
      നന്ദി തങ്കപ്പൻ ചേട്ടാ

      Delete
  10. സംഗതി അത്ര എളുപ്പമായിരുന്നങ്കില്‍!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. അത് ശരിയാണ് അജിത്‌ ഭായ്
      കാര്യങ്ങൾ കമ്പ്യൂട്ടർ വേഗത്തിൽ തിരിച്ചു വിളിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ നശിപ്പിക്കാൻ പറ്റുമെങ്കിലും നന്ദി അജിത്ഭായ്

      Delete
  11. പുഴയെക്കുറിച്ച് ന്യൂജനറേഷന്‍ വീക്ഷണം....
    നിലവാരമുള്ള കവിത.....

    ReplyDelete
    Replies
    1. പ്രദീപ്‌ ഭായ് വളരെ നന്ദി

      Delete
  12. റീസൈക്കിള്‍ ബിന്നില്‍ നിന്നും പുഴ കരയുന്നു.. ഒന്ന് റീഓപ്പണ്‍ ചെയ്യപ്പെടാന്‍.. നല്ല കവിതയാട്ടോ..

    ReplyDelete
    Replies
    1. അതെ ഡോക്ടര എന്തെല്ലാം സാദ്ധ്യതകൾ കമ്പ്യൂട്ടർ ലോകത്ത് പ്രകൃതിയും അല്ലെ ആദ്യത്തെ കമ്പ്യൂട്ടർ
      നന്ദി ഡോക്ടർ

      Delete
  13. പുഴക്ക് ഒരു Undo option കൂടിയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ കരയേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു, പുഴക്കും നമ്മൾക്കും.

    ReplyDelete
    Replies
    1. അതെ കരയാതിരിക്കാം പുഴക്കും നമുക്കും
      നന്ദി അജിത്‌

      Delete
  14. മലമുകളിലെവിടെയോ ഫോൾഡറിൽ
    നീരുറവ പോലെ ഒരെണ്ണം

    Good

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി വളരെ സന്തോഷം ചങ്ങാതി

      Delete
  15. വരും കാലങ്ങളില്‍ അനിവാര്യമായി വരും; ഇങ്ങനെ ഒരു ബാക്ക് അപ്പ്.

    ReplyDelete
    Replies
    1. വളരെ നന്ദി സുഹൃത്തേ ഈ പ്രോത്സാഹനത്തിനു സന്തോഷപൂർവ്വം

      Delete

Post a Comment

ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകൾ

കലണ്ടറുകൾ കാടുകൾ

നിൻ്റെ വായനാശ്വാസം  എൻ്റെ കവിതയുടെ മുഖത്തടിക്കും നീ എന്തിനാണ് കവിത വായിക്കുന്നതെന്ന ചോദ്യം ഒരു കപ്പിലെടുത്ത് നിൻ്റെ മുന്നിലേക്ക് എൻ്റെ കവിതയിലെ ഒരോ വാക്കും  നീക്കിനീക്കി വെക്കും നിൻ്റെ മുന്നിൽ എൻ്റെ കവിതയുടെ ചൂട് ചൂര്, ചോദ്യം ഉടൽ, ചോദ്യത്തിൻ്റെ പിടിയുള്ള കപ്പ് എരിയുന്നതിൽ നിന്നും  ഒരു കർപ്പൂരം വെക്കും രാജി ഉടൽ മാത്രമല്ല നാളങ്ങളും ആളലും മാടി ഒതുക്കി നമ്മൾ ഉടൽ, എരിയുന്ന കർപ്പൂരം പോലെ  തീയതികളിലേക്ക് നീക്കിനീക്കി വെക്കുന്നു ആനന്ദമൃഗം  രതികൾ തീയതികൾ കടുവാപ്പാടുള്ള കാറ്റ് ഉടലുകൾ കലണ്ടറാവുന്ന ചുവരുകളിൽ മൃഗം ഇറങ്ങുന്ന തീയതികുറിച്ചിട്ട കലണ്ടറാവും   നമ്മുടെ ഉടലുകൾ ഉടൽ കർപ്പൂര മണമുള്ള കടുവ തീയതികളുടെ കാൽപ്പാടുകൾ  നിലത്ത്, ചുവരിലും ഉടലിലും. കടുവപ്പാടുള്ള തിയതികൾ എന്ന് കലണ്ടറുകൾ!

വഴി വാണിഭം

സാഹോദര്യത്തിന്റെ ഗർഭപാത്രം ഒഴിച്ചിട്ടു സൌഹൃദ തണൽ തേടും സോദരിമാർ പ്രണയത്തിൻ കുട ഒന്ന് മുന്നിൽ വിരിയുമ്പോൾ സുഹൃത്തിനു സഹോദര്യത്തിൻ രാഖിമാത്രം പ്രണയം തകർന്ന സഹോദരൻ മാർ ചപല മോഹത്തിൻ വ്യാപാരികൾ വ്യഭിചാര ശാലയിൽ വ്യാമോഹികൾ അവരുടെ ചാരിത്ര്യം സംശുദ്ധമാക്കുന്ന ദേവ ദാസിയോ കാലത്തിൻ പതിവൃതകൾ  ശോക മുഖത്തിൻ മറപിടിച്ചു കാമസുഖത്തിന്റെ ശവമടക്കാൻ സ്വ നെഞ്ചിൻ മൃദുത്വം പകുക്കും കാണിക്ക വഞ്ചിയായി ശരീര ഭാരം ഇരുട്ടാണവൾക്ക് മോഹത്തിൻ നറും പാലിലും പട്ടുടയാടയോ നിഷിദ്ധമായ് മുറുകും ബന്ധനവും  സ്വന്തം ശ്വാസം പകർന്നു കൊടുക്കും സ്നേഹ വാൽസല്യങ്ങൾ നിർജീവമായി അധരങ്ങളില്ല ശരീരത്തിലെവിടെയും ഉള്ളതോ താഴ്ച്ചതൻ സമതലങ്ങൾ അവിടെ സ്വർഗത്തിൽ നിമിഷ വാസം നരകത്തിൻ മുറിയിൽ സുഖപ്രസവം ഞാനോ  പ്രണയം കൊഴിഞ്ഞ തണലുമരം നീയോ സുഖം വിൽക്കും വഴി വാണിഭ ഒരിറ്റു സുഖം കടം കൊണ്ട് തളളും നാമോ ഇന്നിൻ വഴിപിഴപ്പുകൾ   നേരിന്റെ വഴിയിലേക്ക് കാലം തെറ്റിച്ച സുകൃത ക്ഷയത്തിൻ വഴികാട്ടികൾ ചെയ്ത പാപത്തിന്നു ഒരു പിടിവെള്ളത്തിൽ വിലയിട്ടു  കേറും  നിഷ്കാമികൾ പല മാനത്തിന് ഒരു മാനം നല്കിയ മൂടി കെട്ടിയമഴക്കാഴ്ച്ചകൾ വിയർത്ത ദേഹത്ത് അമ്ലതം

രാമായണ പാരായണം

രാമന്നു പാര് ഒരു വില്ലായിരുന്നുവോ? സ്വയം അഗ്നിയായി ബാണമായ് മാറിയോ സീതതൻ ചാരിത്ര്യ ശുദ്ധിയിൽ തറച്ചുവോ? ക്ഷത്രീയ ധർമത്തിൻ മാനമായി കാത്തുവോ? ഭർത്താവായി സീതതൻ മേനിയിൽ അലിഞ്ഞുവോ സീതതൻ ഒപ്പം മണ്ണിൽ ലയിച്ചുവോ? രാജ്യഭരണവും ഭാര്യയും ഒന്നായി പുലർത്തുവാൻ രാജ ധർമം അനുവദിച്ചീടിലും ആര്യപുത്രനായി സീതാപൂജ ചെയ്യുവാൻ മായാമാനിനെ പിടിച്ചങ്ങു നൽകുവാൻ തന്റെ ക്ഷത്രീയ രക്തം തടസ്സമായെങ്കിലോ? സ്വയം കത്തി അഗ്നിയായി സീതയെ ശുദ്ധി കരിച്ചുവോ പരിശുദ്ധയായ് സീതയെ തിരികെ കൊടുത്തുവോ പവിത്രമായി സ്ത്രീത്വമായ്, കന്യക രത്നമായി പോരാടി നേടിയ രാവണ വിജയം സീതക്കായ് കല്കാൽ പാതിവൃത്യമായ് നിവേധിച്ചുവോ? അമ്മയാം ഭൂമിക്കു തിരികെ നീ നല്കിയോ എരിഞ്ഞടങ്ങിയോ വിണ്ടു കീറിയ ഭൂമിതൻ വിള്ളലിൽ സീതയെ വിഴുങ്ങിയ ഭൂഗര്ഭ ആഴിയിൽ എരിഞ്ഞടങ്ങിയോ അഗ്നിയായി കനലുമായ് രാജ്യ ഭാരത്തിൻ ചിതാ സിംഹാസനങ്ങളിൽ  സ്വയം എരിയുന്ന അരചനായ് രാജനായ് ചാരമായി മാറിയോ ഉരുകി ഒലിച്ചുവോ രാമാ നിന് ചിത്തവും മാനവും ഭൂമി പിളര്ന്നു സീതയെ കൈ കൊള്ളുവാൻ ഭൂമിയായി അമ്മ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും.. ദശരഥനായി സ്വാന്തനമേകുവാൻ രാമായണംഇനിയും തുണക്കണം