ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളിയ്ക്ക് ജന്മമേകി
താമര ഇലയിൽ അഭയമേകി
ശ്വേതസത്യം ആദ്യം നാവിലെഴുതി
അമ്മതൻ മടിയിൽ വീണയാക്കി
അക്ഷരങ്ങൾ കോർത്തമ്മ പേരുമീട്ടി
അമ്മയെന്ന നാമം നാവുമാക്കി
വിരലുകൾ അമ്മ പിടിച്ചു മെല്ലെ
അക്ഷരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ നടത്തി മെല്ലെ
അക്കങ്ങൾ ഒമ്പതും തംബുരുവാക്കി
ശൂന്യമാം തന്ത്രിയിൽ ശ്രുതി എഴുതി
അക്ഷര മുദ്രകൾ താമരയായി
ഓർമയിൽ കണ്ണുകൾ കൂപ്പി നിന്നു
സംഗീത സാന്ദ്രമാം മഴ പൊഴിഞ്ഞു
കാതിന്റെ ചെവിക്കുട തുറന്നു തന്നു
ചിരിയുടെ ചിലങ്കകൾ കുണുങ്ങി വന്നു
കലിയുടെ കോപവും കൂടി വന്നു
മൌനത്തിൻ ആയുധം ചുണ്ടിൽ തന്നു
അപ്പോഴും അമ്മ കാവൽ നിന്നു
നേർവഴികാണുവാൻ വിദ്യ തന്നു
ഏതു രാജ്യത്തിലും കൂടെ വന്നു
ഏതു താപത്തിലും തണലു തന്നു
കൂരിരുട്ടിലും നിലാചിരി വിരിച്ചു
ഏതക്ഷരത്തിലും ഒളിച്ചിരുന്നു
എപ്പോൾ വിളിച്ചാലും പുറത്തു വന്നു
എന്നാലും എപ്പോഴും കൂട്ടിനായി
മനസ്സിലുണ്ടാവണേ എന്നുമമ്മേ
അമ്മേ മഹാമായേ ദേവി മഹാമായേ
സർവ്വം മഹാമായേ സരസ്വതിയേ...
അമ്മേ മഹാമായേ ദേവി മഹാമായേ
ReplyDeleteസർവ്വം മഹാമായേ സരസ്വതിയേ...
ആഷിക് നന്ദി നവരാത്രി ആശംസകൾ
Deleteഎപ്പോഴും കൂട്ട് വേണം!
ReplyDeleteഅജിത് ഭായ് നന്ദി നവരാത്രി ആശംസകൾ
Deleteഎപ്പോഴും കൂട്ടിനായി
ReplyDeleteമനസ്സിലുണ്ടാവണേ എന്നുമമ്മേ!
നല്ല വരികള്
ആശംസകള്
ചേട്ടാ നന്ദി ഒപ്പം നവരാത്രി ആശംസകളും
DeleteAmme, rakshikkane.
ReplyDeleteഡോക്ടര എല്ലാ അനുഗ്രഹങ്ങളും ഉണ്ടാവട്ടെ നന്ദി ഒപ്പം നവരാത്രി ആശംസകളും
Deleteഅടിയനിൽ വിടരും പത്മദളങ്ങളിൽ
ReplyDeleteഅവതരിക്കൂ ദേവീ,അനുഗ്രഹിക്കൂ..
പരാശക്തി അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ.നല്ല കവിത. ഇഷ്ടമായി ഭായ്.
ശുഭാശംസകൾ...
സൌഗന്ധികം നന്ദി അതോടൊപ്പം നവരാത്രി ആശംസകളും
Delete