Skip to main content

ഭർത്താവുദ്യോഗസ്ഥൻ

കണ്ണ് കാണാൻ കഴിയാത്ത വിധം
ഇരുട്ടുന്ന നേരങ്ങളിൽ
പല സമയങ്ങളിലായി
വന്നു കിടക്കുന്നുണ്ട്
ചില കണ്ണുകൾ
ചില കാലുകൾ
പല തലകൾ

തലകൾ എണ്ണി നോക്കിയാൽ
രാവണൻ ആയേക്കാം
അവയിൽ ചിലത്
ബുദ്ധമതം വരെ
സ്വീകരിച്ചിരിക്കാം
എന്നാലും അതിൽ ഒന്ന്
രാമന്റേതാകാം
അതെല്ലാം ഒരു കഴുത്തിലൊതുക്കി
ഒരു കട്ടിലിൽ
ഉറക്കാൻ കിടത്തിയേക്കാം

കട്ടിൽ ഒരു ഘടികാരമായി
മാറിയേക്കാം
ഉറക്കം ഒരു സീതയെ പോലെ
അകലേ അലഞ്ഞേക്കാം
അതറിഞ്ഞു കണ്ണുകൾ
തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നേക്കാം
അവ വെറുതെ
ഒരു കണ്‍പോള പുതച്ചേക്കാം

അത് ഉറക്കം എന്ന്
തെറ്റിദ്ധരിച്ചേക്കാം
അത് കണ്ടു മണിക്കൂറുകൾ
കടന്നു വന്നേക്കാം
അവയുമായി
ഒരു  അഭിശപ്ത നിമിഷത്തിൽ
ഇണ ചേർന്ന് പോയേക്കാം
അവ നിമിഷസൂചികളേക്കാൾ
വേഗത്തിലോടുന്ന
കുഞ്ഞുങ്ങളെ പ്രസവിച്ചേക്കാം
അവ മുട്ടിലിഴഞ്ഞു
ഏതോ അലാറം
തട്ടിപ്പൊട്ടിച്ചേക്കാം

അത് കേട്ട് രണ്ടു സൂചികൾ
പിടഞ്ഞു എഴുന്നേറ്റേക്കാം
അത് കട്ടിലിന്റെ രണ്ടു കാലുകൾ
അടർത്തി എടുത്തു
നടന്നു പോയേക്കാം
ഒരു കുളി കഴിഞ്ഞു
കുളിമുറി പോലെ
പുറത്തേക്കു വന്നേക്കാം
അപ്പോൾ തുവർത്താൻ
വിട്ടു പോയ ഒരു തലയിൽ
ഗർഭനിരോധന ഉറപോലെ
ഉപയോഗിക്കേണ്ടിയിരുന്ന
ഭാര്യയുടെ  രൂപം
തെളിഞ്ഞു വന്നേക്കാം
അത് ഉറപോലെ തന്നെ
ഗർഭിണി ആയിരിക്കാം
അപ്പോൾ അത്
ഉപയോഗിച്ച ഉറപോലെ
വലിച്ചെറിയേണ്ടിയിരുന്ന
രാവണ സമൂഹം
ഓർമ വന്നേക്കാം

തല അപ്പോഴും രാമന്റെതായേക്കാം
ആ തല സീതയെ  പോലെ
തുവർത്തി കളഞ്ഞേക്കാം
ബാക്കിതലകൾ പേന പോലെ
ഉപയോഗിക്കുവാൻ
എടുത്തു കഴുത്തിൽ  കുത്തി
പുറത്തേക്കു പോയേക്കാം
അപ്പോഴും അയാൾ
ലൈംഗിക സാക്ഷരത
നേടുവാൻ ശ്രമിക്കുന്ന
ഒരു ഭർത്താവുദ്യോഗസ്ഥൻ
ആയിരുന്നിരിക്കാം!

Comments

  1. Bharthaavu udyogasthan! :)
    Aashamsakal.

    ReplyDelete
  2. ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആണോ ഒരു ഭര്‍ത്താവുദ്യോഗസ്തന്‍ ചിന്തിക്കുക?
    ആശയം വ്യക്തമായില്ല. !!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഒരു ജൈവ ഗർഭനിരോധന ഉറപോലെ സ്ത്രീകളെ ഉപയോഗിച്ച് അന്നും ഇന്നും വലിച്ചെറിയുന്ന സമൂഹം ഉണ്ടെന്നു തോന്നി ബാലു
      അതാണ് അവ്യക്തമായി അത് പകർത്താൻ ശ്രമിച്ചത്‌
      വായനക്ക് അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി സുഹൃത്തേ

      Delete
  3. സീതയും രാമനും ജീവിക്കുന്നു.ഇന്നും, ഇനി നാളെയും

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി കാത്തി അന്നും ഇന്നും ഒരു പക്ഷെ എന്നും

      Delete
  4. വായിച്ചു - ആസ്വദിച്ചു. കൂടുതൽ വിലയിരുത്താൻ അറിയില്ല

    ReplyDelete
    Replies
    1. പ്രദീപ്‌ ഭായ് ഈ വായന പ്രോത്സാഹനം തന്നെ ഏറ്റവും വല്യ സന്തോഷം പ്രചോദനം

      Delete
  5. ഓരോ ഘണ്ടികയിലും കവിതയുടെ ഓരോരോ സ്പാര്ക്കുകള്.....നന്നായി.....

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി അനുരാജ് ഈ ഓരോ വായനക്ക് വാക്കുകൾക്ക്

      Delete
  6. എന്റെ ബുദ്ധി പരിധിയ്ക് മനസിലാവാത്ത കവിത ........

    കവിതയിൽ സൂചനകളും വ്യംഗ്യങ്ങളും ഒക്കെ ആവശ്യമാണ്. എന്നാൽ അധികമായാൽ അതൊരു കടംകഥ പോല തോന്നും. ഒരാസ്വാദകന്റെ അഭിപ്രായം ആയി കരുതിയാൽ മതി

    ReplyDelete
    Replies
    1. പരിധി ഇല്ലാതെ അഭിപ്രായം സ്വീകരിക്കുന്നു ബുദ്ധിയുടെ പരിധി ഇല്ലാത്ത ലോകത്ത് ഹൃദയത്തിന്റെ പരിമിതികളെ ഞാൻ മനസിലാക്കുന്നു നന്ദി നിധീഷ് തീര്ച്ചയായും അടുത്ത പോസ്റ്റുകൾ ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കാം

      Delete
  7. ഭര്‍ത്താവു വേഷക്കാര്‍ എന്നും പറയാം. അല്ലേ?

    ReplyDelete
    Replies
    1. അതെ അജിത്‌ ഭായ് ഭർത്താവായി തെറ്റിധരിക്കപ്പെടുന്നവർ നന്ദി അജിത്ഭായ്

      Delete
  8. ചില ഭര്‍ത്താക്കന്മാര്‍ ഇങ്ങനെയും. സമൂഹത്തിലെ ചില അപ്രിയ സത്യങ്ങള്‍ . എഴുത്തു തുടരുക. ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. എല്ലാവരും ഭർത്താക്കൻ മാരാകുന്നില്ല അതിനുള്ള യോഗ്യതയോ അറിവോ പലരും നേടുന്നില്ല അത് മനസ്സിലാക്കുവാൻ അതിനു ശ്രമിക്കുന്ന പുരുഷനും സ്ത്രീകളും സമൂഹവും ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതുണ്ട് നന്ദി വായനക്ക് പ്രോത്സാഹനത്തിനു

      Delete
  9. ഇത്ര മോശം അഭിപ്രായമാണോ ഒരാള്‍ക്ക്‌ ഭാര്യയോട്‌ തോന്നുന്നത്?
    എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല കേട്ടോ അതുകൊണ്ടാ ചോദിച്ചത്.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഭാര്യയോടുള്ള അഭിപ്രായമല്ല അത് ഒരു വിവാഹ വാഗ്ദാനം കിട്ടിയാൽ അയാളെ എന്ത് കൊണ്ട് ഭർത്താവായി കാണുന്നു വീണു പോകുന്നു പിന്നെ എന്ത് കൊണ്ട് ഉപേക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു? അത് പീഡനം ആകുന്നു ഒരു ഉറയെക്കാൾ വിലക്കുറവിൽ സ്ത്രീകൾ ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നില്ലേ എന്നൊരു സംശയം തോന്നി വായനക്ക് നന്ദി അക്ക

      Delete
  10. ഗർഭനിരോധന ഉറപോലെ
    ഉപയോഗിക്കേണ്ടിയിരുന്ന
    ഒരു ഭാര്യയുടെ രൂപം
    തെളിഞ്ഞു വന്നേക്കാം..

    Good !!

    ReplyDelete
    Replies
    1. കീയക്കുട്ടി നന്ദി വായനക്ക് അഭിപ്രായത്തിന്

      Delete
  11. Replies
    1. വളരെ നന്ദി ഈ പരിചയപ്പെടുത്തലിനു ബ്ലോഗ്ഗിനു വെളിയിൽ ഇങ്ങനെ ഒരു പരിചയപ്പെടുത്തലും ആദ്യമായി വളരെ സന്തോഷം

      Delete
  12. വരികൾക്കിടയിൽ നിന്നുമാണിവിടെയെതിയത്
    പോയാൽ അത് നഷ്ടമാകില്ല എന്ന് പറഞ്ഞത്
    തികച്ചും സത്യായി തോന്നി. നിശ്വാസം ഒരു ചെറിയ ആശ്വാസം കൊള്ളാം
    എഴുതുക അറിയിക്കുക

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഏരിയൽ മാഷെ വളരെ സന്തോഷം ഈ വരവിനു ബ്ലോഗ്ഗിനു പൊതുവെ നല്കുന്ന പ്രോത്സാഹനത്തിനു ഈ വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദിയും

      Delete
  13. കലികാലമിത്!
    ആ സുര ഭാവങ്ങള്‍ പലതു
    നമ്മിലെ നമ്മെ പോലും
    തിരിച്ചറിയാനാകാത്ത വിധം
    ഭാസുരമെന്നു പലരാലും
    തെറ്റിദ്ധരിക്ക്യപ്പെട്ടത്‌!! rr

    ReplyDelete
    Replies
    1. വളരെ ശരിയാണ് സ്വയം മനസ്സിലാക്കുവാൻ പോലും കഴിയാത്ത പലരും മറ്റുള്ളവരെ അളക്കാൻ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്
      നന്ദി റിഷ വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും

      Delete
  14. ഭര്‍ത്താവുദ്യോഗം!! ശക്തമായ പല വരികള്‍. പക്ഷെ -മൊത്തത്തില്‍ വായനയില്‍ മനസിലാകുക ഒരു ഭര്‍ത്താവ് ചിന്തിക്കുന്നതായി ആണ് -അങ്ങനെ അല്ലാലോ ഉദ്ദേശിച്ചത്? ചില വരികള്‍ തിരുത്തിയാല്‍ ചിലപ്പോ ശരിയായേക്കും .... :) ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഭർത്താവ് മാത്രമേ ഉള്ളൂ ഇതിൽ ...ചിന്തിക്കുന്നതും അയാൾ തന്നെ അതിനു സമൂഹത്തിൽ നിന്ന് ഊര്ജം ഉൾക്കൊള്ളുന്നു തെറ്റും അവിടെ കെട്ടി വയ്ക്കുന്നു അത്ര തന്നെ നന്ദി ആർഷ വായനക്ക് അഭിപ്രായത്തിനു

      Delete
  15. Replies
    1. നന്ദി സുഹൃത്തേ ഈ കടന്നു വരവിനു വായനക്ക് ആശംസക്ക്

      Delete

  16. ബൈജു ഭായ്,

    നല്ല കവിത.ഇടയ്ക്കൊക്കെ മനസ്സിലാക്കാൻ പ്രയാസപ്പെട്ടു.

    ശുഭാശംസകൾ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. നന്ദി സൌഗന്ധികം വായനക്ക് അഭിപ്രായത്തിനു

      Delete
  17. Dear poet .This poem takes the reader to regions familiar to and frequented by man in our mundane world .The title itself signifies the gist of the poem . Congratulation

    ReplyDelete

Post a Comment

ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകൾ

പിന്നിലേക്കെടുപ്പ്

തിരകളുടെ തടി കയറ്റിയ  ലോറി കണക്കേ ഒന്ന് മുന്നോട്ടെടുത്തു കടൽ മുറുക്കങ്ങൾക്ക് പിറകിൽ തിരകൾക്ക് മുകളിൽ കയറിനിന്ന് ചിലയ്ക്കും  പക്ഷിയാവും ഭാഷ അതിൻ്റെ ചിറക് വൃത്തിയാക്കും  പക്ഷി കണക്കേ തൻ്റെ ഓരോ തിരകളും  ജലകൊക്ക് കയറ്റി, വൃത്തിയാക്കി കിടക്കും കടൽ   തൻ്റെ ഓരോ ചലനത്തിനും  മുകളിൽ കയറിനിന്ന് കടൽ അതിൻ്റെ ചിനപ്പ് ചികയുന്നു നനപ്പ് കുടയുന്നു അരികിൽ, സുതാര്യത നോക്കി പിന്നിലേക്കെടുക്കും ജലം ലീപ്പ് ഈയറിൻ്റെ ചാലിലൂടെ  ഒഴുകിപ്പോകും ഫെബ്രുവരി നോക്കിനിൽക്കേ കലയായി  ചന്ദ്രനെ കയറ്റിയ ആകാശം, ഒന്ന് പിന്നിലേക്കെടുക്കുന്നു ഒന്ന് പിന്നിലേക്കെടുക്കും, പെരുന്നാളും അവയുടെ  പിന്നിലേക്കെടുക്കുന്നുണ്ടാവുമോ വഴിയരികിൽ വീടുകൾ അതിലെ ഏതെങ്കിലും പ്രിയപ്പെട്ട ജനാലകൾ പിന്നിലെ രാത്രി ധ്യാനത്തിൻ്റെ സൈഡ് വ്യൂ  മിററിൽ നോക്കി  അതിൻ്റെ നിശ്ചലത പിന്നിലേക്കെടുക്കും ഓരോ ബുദ്ധശിൽപ്പവും ഒരു പക്ഷേ നിശ്ചലതയ്ക്കും പിന്നിലേയ്ക്ക് തീർച്ചയായും ഉണ്ട്,  പിന്നിലേക്കെടുക്കാവുന്ന നിശ്ശബ്ദതകൾ കുയിലുകൾ കൃത്യമായി  അവയുടെ പുള്ളികൾക്കരികിൽ, കൂവും മുമ്പ് ചെയ്ത് വെയ്ക്കുന്നത് ഞാൻ എൻ്റെ ഉടൽ പിന്നിലേക്കെടുക്കുന്നു ഒരു പക്ഷേ ചെയ്ത  എല്ലാ ആദിമരതികളും അതിൽ പ

പ്രതിബിംബത്തിന് പിന്നിൽ രസം ചേർത്ത് കണ്ണാടിയാക്കും വിധം

പച്ചമാങ്ങാ മണമുള്ള  അടർത്തലിൻ്റെ കറ വെച്ച്  ഓരോ വർത്തമാനകാലവും അടയ്ക്കുകയായിരുന്നു ആകൃതിയുടെ കപ്പ് വെച്ച് ഞെട്ടുകൾക്കപ്പുറം മാവ്, നിറങ്ങളിൽ നിറച്ചെടുക്കും മാങ്ങകൾ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ പ്രതിബിംബങ്ങൾ നിഷേധിക്കും കണ്ണാടി? എൻ്റെ പ്രതിബിംബങ്ങൾക്ക് ദാഹിക്കുന്നു അത് ഉടയും വിധം പ്രതിഫലനങ്ങളിൽ  മന:പ്പൂർവ്വത്തിൻ്റെ കല്ലിടുന്നു ഉടലിൻ്റെ പിടിയുള്ള കപ്പ് പ്രതിഫലനങ്ങളുടെ വെൻഡിങ് മെഷീൻ ഉടലിൻ്റെ ഏറ്റവും അലസമായ  ഉറയൊഴിപ്പ് പ്രതിബിംബത്തിൻ്റെ കറ വീണ കണ്ണാടിത്തലപ്പിൽ നിന്നും വർത്തമാനകാലം പിടിച്ച് ചായ്ച്ച് ഒരു പ്രതിഫലനം അടർത്തുന്നത് പോലെ എനിക്ക് ഭൂതകാലവും അടർത്തണമെന്നുണ്ട് കരിന്തിരിയ്ക്കരികിൽ മൺതരികൾ, മുഖത്തരികൾ എന്ന് വെളിച്ചം, ഓർമ്മകൾ വേർതിരിക്കുന്നിടത്ത് ഉടലുകൾ ചെരാതുകൾ ഓരോ പ്രതിബിംബവും എന്നെ പിടിച്ച് ചായ്ക്കുന്നുമുണ്ട് അതിൻ്റെ കറുപ്പ്, കാക്ക ചരിക്കുന്നത് പോലെ എൻ്റെ കറുപ്പ് എന്നെ പിടിച്ച് ചരിക്കുന്നുമുണ്ട് കണ്ണാടിയിൽ നിന്നും  ഒരു പ്രതിബിംബം മാത്രം എടുത്ത് പിൻമാറണമെന്നുണ്ട്, ശരിയ്ക്കും എനിക്ക് നാളം പിടിച്ച് ചായ്ക്കുന്നു വെളിച്ചം അടർത്തുന്നു കെടുത്തുവാനാകാത്ത വിധം  കൊളുത്തിയ നിലയിൽ വിരലുകൾ നഖങ്ങൾ മാത്രം അണയ്ക്കുന

വികാരനിർഭരമായ ഒരു വിടവാങ്ങൽ

കണ്ഠം ഇടറുമ്പോഴും രാവ് ഒരു പൂവാണെങ്കിൽ സന്ധ്യ അതിന്റെ മൊട്ടാണെന്ന് ഭംഗിവാക്ക് പറഞ്ഞു പിരിയാതെ നിന്നത് ഒരു മൈക്ക് ആകണം കൊളുത്തിയിടപ്പെട്ടത് കൊണ്ട് മാത്രം കൈകൂപ്പി തൊഴുതപ്പോഴും പിടച്ചിട്ടും അണയാതെ കത്തിനിന്ന ദീപമൊരു നിലവിളക്കാകണം കാലിടറുമ്പോഴും നിർത്തിയിട്ടിരുന്ന ഒരു മരത്തിന്റെ ചോട്ടിലേയ്ക്കു കൈപിടിച്ചു കൊണ്ട് വിട്ടത് എന്നോ വിരമിച്ച നരച്ചൊരു പോക്കുവെയിലാകണം പിരിയുമ്പോൾ നിറഞ്ഞ വയസ്സായ കണ്ണിൽ കണ്ണീരിന്റെ കണ്ണട വച്ച് നോക്കിയിട്ടും കാഴ്ചകൾ ഒന്നും തെളിയാതെ നിന്നപ്പോൾ അകലെ നിന്ന് കൈവീശികാണിച്ചതായി തോന്നിയതൊരു ചാറ്റൽ മഴയാകണം അപ്പോൾ കരയുവാനാവാതെ കവിളിൽ തൊട്ടുതലോടിയത് ഒഴുകുവാനാകാതെ തളർന്നു കിടന്നുപോയൊരു  വാതം പിടിച്ച  പുഴയാകണം അപ്പോഴും ഒരു ഈശ്വര പ്രാര്ത്ഥന മുഴക്കിയതായി തോന്നിയത് മഴ മറൊന്നൊരു പഴകിയ വേഴാമ്പലാകണം കാത്തു കിടന്നു മുഷിഞ്ഞപോലെ അവസാനം സമയത്തിന്റെ വിരലുപിടിച്ചു സാവകാശം നിഴലിലേയ്ക്ക് നടന്നകന്നത് സ്വന്തമായി നട്ട ഏതോ മരത്തിന്റെ ഉണങ്ങിയ തണലാകണം എന്നിട്ടും പോകേണ്ടത് എങ്ങോട്ടേയ്ക്കാണെന്നു അറിയാതെ ഇല്ലാത്ത ഒരു രാത്രി വണ്ടിയ്ക്കു ഒറ്റയ്ക്ക് കാത്തു ന