Skip to main content

വീഴ്ച്ചയുടെ കാലുള്ള പൂച്ച വിപണിയിൽ ഇടപെടും വിധം

ഒരു പായ്ക്കപ്പലാവും മനസ്സ്
ഉടൽ അതിൻ്റെ കാറ്റും
സൂര്യൻ ഒരു കവർപാലാണെന്ന്
എൻ്റെ പകലിനെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുവാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾക്കിടയിൽ
എൻ്റെ ശലഭക്കുഞ്ഞുങ്ങൾ

അവയ്ക്ക് ഇളംനീല 
ആവോളം ആസ്വദിച്ച് 
കോരിയൊഴിച്ച് കളിക്കാവുന്ന വിധം
ആകാശം ശൂന്യതയുടെ
പിടിയുള്ള മഗ്ഗായി പതിയേ

അതിൻ്റെ സാവകാശത്തെ
അതിലും പതിയേ ആകാശം
മറികടക്കും വിധം
രണ്ട് സാവകാശങ്ങളുണ്ടായി
ആദ്യത്തെ സാവകാശം ഞാനായി
രണ്ടാമത്തേത് അവളും

ഞങ്ങൾ സാവകാശങ്ങളുടെ 
സാധ്യതകളുള്ള
രണ്ട് ബൂത്തുകളായി
ഞങ്ങൾക്ക് മുകളിലൂടെ മേഘങ്ങൾ
കടന്നുപോയി

പുതുക്കത്തിനായി അവയുടെ മത്സരങ്ങൾ
നിശ്വാസങ്ങളുണ്ടായി
ഒട്ടും ധൃതിയില്ലാത്ത നെടുവീർപ്പുകളുണ്ടായി
ഒട്ടും ധൃതിയില്ലാതെ സൂര്യൻ 
വെയിലിൻ്റെ പിടിയുള്ള
കപ്പായി 

പകലിനും താഴെ
ഞങ്ങളുടെ മേഘങ്ങൾ
ചൂടില്ലാത്ത വെയിൽ കോരിയൊഴിച്ച്
 കളിയുമായി

ഒരു വൈക്കോൽത്തുറുവാകും
ഭാഷ
വാക്കുകൾക്കിടയിൽ മേയും
മോരിലെ പുളിയുടെ ഉടലുള്ള പശു

ശരിക്കും എനിക്ക് പാല് വേണ്ട 
പകരം
ഒരു കവിളിൽ കൊള്ളുന്ന തണുപ്പ് 
അതുമല്ലെങ്കിൽ
ഒരു കവറിൽ കൊള്ളുന്ന പ്രഭാതം 
അതുമതി
കുമ്പിൾ എന്ന വാക്ക് എവിടേയും
തിരഞ്ഞില്ല ഞാനും അവളും

പാലുപോലെ
കവറിൽ വരും പ്രഭാതം കിട്ടും പകൽ സങ്കൽപ്പിച്ച് നോക്കി

പണ്ട്
തെരുവോരങ്ങളിൽ കണ്ടിരുന്ന ടെലിഫോൺ ബൂത്ത് പോലെ
കവറിൽ പ്രഭാതം വിൽക്കും
ഒരു ബൂത്താവും പകൽ

ഇനി അവിടെയും വന്ന് കറങ്ങുമോ
വിപണിയുടെ ബില്ലിങ് മെഷീൻ
അറിയില്ല

പതിയേ ഭയത്തിൻ്റെ ബൂത്തായി
അടുത്തു കണ്ട ഓർമ്മയിൽ കയറി തൊട്ടടുത്ത ചില്ലറയിൽ ഇറങ്ങി
തീരെ ഒച്ചയില്ലാതെ ഞാനും അവളും

പറന്നതിന് ശേഷം ഒരോ തവണയും
ആകാശം ഫ്ലഷ് ചെയ്യും പക്ഷികൾ
അവയുടെ ഫ്ലഷിൽ ഞാൻ 
ഓരോ തവണയും ജലമായും
പറന്നുകഴിഞ്ഞ പക്ഷികളുടെ ശൂന്യത മലമായും പങ്കെടുക്കുന്നു

ശരിക്കും മലമല്ല മലത്തിൻ്റെ തവണകൾ
അതും പക്ഷികൾ പല തവണ മുടക്കിയത്
ശരിക്കും പക്ഷികൾ ആകാശം മുടക്കാറുണ്ടോ
അറിയില്ല വിപണിയിൽ
വിപണികൾ പുതിയ ആകാശം

എങ്ങിനെ വീണാലും
നാലുകാലിൽ വീഴ്ച്ച മാത്രം ഫ്ലഷ് ചെയ്യും
ജനം എന്ന പേരുള്ള
വളർത്ത് പൂച്ച
അതിൽ എൻ്റെ വിപണിയുടൽ

എങ്ങുമില്ല തിളച്ച എണ്ണ
എന്നിട്ടും വല്ലാതെ പൊള്ളുന്നു

അതിൻ്റെ വീഴ്ച്ചയെ 
ഒരു കമ്പിയിൽ കുത്തിയെടുത്ത്
ഇല്ലാത്ത തിളച്ചയെണ്ണയിൽ മുക്കി
അച്ചപ്പമായി മൊരിച്ചെടുക്കുവാൻ തോന്നി

അച്ചപ്പത്തിൻ്റെ ആകൃതിയുള്ള സങ്കൽപ്പങ്ങളിൽ
പൂച്ചകളുടെ കാലടികൾ പൂക്കളായി
അവ വീഴ്ച്ചയിലും നടത്തത്തിൻ്റെ ആകൃതികളിൽ തുടർന്നു

വീഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞും പൂച്ച
ഒച്ചയുണ്ടാക്കാതെ
എഴുന്നേറ്റ് നടന്നുപോയി

വീഴ്ച്ചയിലും
കറുമുറേ തിന്നും അച്ചപ്പങ്ങൾ
സങ്കൽപ്പങ്ങളിൽ അവ 
അച്ചപ്പങ്ങളായി തന്നെ തുടർന്നു
പൂച്ച അതിൻ്റെ വീഴ്ച്ച ഞാനുമായി
പങ്കുവെക്കുവാൻ തയ്യാറായി
അതിൻ്റെ കാലുകളിൽ ഓമനത്തങ്ങളിൽ ഞാൻ പങ്കാളിയായി

എൻ്റെ വീഴ്ച്ച മറക്കുവാൻ
പൂച്ചയുടെ വീഴ്ച്ചയിൽ ചാരിയായി
ഞാനെന്ന ജനത്തിൻ്റെ കിടപ്പ് ഇരിപ്പ് നിൽപ്പ്
പൂച്ച നടക്കുമ്പോഴും നിൽക്കുമ്പോഴും
എന്നിലെ ജനം വീണിടത്ത് കിടന്നു
ഉരുണ്ടു

ജനം എന്ന പേര് 
വളർത്ത് പൂച്ചയിൽ നിന്നും
തുടച്ച് മാറ്റുന്നു
കറുമുറെ എന്ന ശബ്ദത്തിൻ്റ അറ്റത്ത്
പേരില്ലാതെ എൻ്റെ വളർത്തുപൂച്ച

ഒരു പക്ഷേ അതിൻ്റെ
വീഴ്ച്ചയുടെ ആഴമോ
ശബ്ദം കുറഞ്ഞ വീഴ്ച്ചയോ
ജനം അറിയുന്നില്ല
എങ്ങും വിപണിയുടെ ആരവങ്ങൾ

വീഴ്ച്ചയുടെ ആഴങ്ങൾ 
വീഴ്ച്ചയുടെ രഹസ്യശബ്ദങ്ങൾ
പൂച്ച ബാഹ്യമായി ഒച്ചയില്ലാതെ നക്കുന്നുണ്ട് നക്കിത്തുടക്കുന്നുണ്ട് 
ഒരു ആന്തരീകനാണവുമില്ലാതെ
എൻ്റെ വളർത്ത് പൂച്ച

പൂച്ച കഴിഞ്ഞാൽ
വീഴ്ച്ചയുടെ ഗോപുരങ്ങളുള്ള
ഒരു ശിൽപ്പമാവുമോ 
ജനം

ജനാധിപത്യത്തിൻ്റെ ആനന്ദങ്ങൾ
ശരിക്കും വീഴ്ച്ചയുടെ തലേക്കെട്ടുള്ള
പത്രവാർത്തകൾ 
വീഴ്ച്ചയുടെ പരസ്യങ്ങൾ

ഒരു പക്ഷേ വിപണിയിലേക്കുള്ള വീഴ്ച്ച
അരികിലില്ല പൂച്ച

കലാകാരൻ ചിത്രത്തിലെന്ന പോലെ ചുവന്ന നിറം ബാഹ്യമായി
ഇറക്കി വെച്ച് ആന്തരികമായി മറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്
അസ്തമിച്ച സൂര്യൻ 

നൃത്തം മണക്കുന്നവളുടെ മടിയിൽ കിടക്കുന്നു
മല്ലിയില മണമുള്ള അസ്തമയം

ഇരുട്ടുന്നുണ്ട്
ഇനി അസ്തമയത്തിൻ്റെ കാടുള്ള
ഒരു മൃഗമാവുമോ സൂര്യൻ

ഞാൻ പൂച്ചയല്ല
സൂര്യനെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് വകയുന്നു
അസ്തമയം നക്കുന്നു.

Comments

ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകൾ

ജമന്തിനഗരങ്ങൾ

എന്ത് കിട്ടിയാലും  അത് പൊതിയിട്ട് സൂക്ഷിക്കുന്ന കുട്ടിയേ പ്പോലെ പക്ഷികളേ പൊതിയിട്ട് സൂക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു തൂവലുകളുടെ നെയിംസ്ലീപ്പ് ഒട്ടിക്കും മുമ്പ്  അത് തുറന്നു നോക്കും മുമ്പ് അത് പുസ്തകമാകും മുമ്പ് ആകാശം വേനൽ പൊതിയിട്ട് സൂക്ഷിക്കുന്നു സൂര്യനത് തുറന്നുനോക്കുന്നു ആരുടേയും നെയിംസ്ലിപ്പ് ആകാത്ത, ഇനിയും ഒരു പകലിലിലും വെട്ടിയൊട്ടിക്കപ്പെടാത്ത വെയിൽ പകലിനും മുമ്പേ ഏകാന്തയുടെ നെയിംസ്ലിപ്പ് ഒട്ടിച്ച് പേരെഴുതി വിഷാദങ്ങൾ പൊതിയിട്ട് ആരും സൂക്ഷിക്കുന്നില്ല ജലം പൊതിയിട്ട് സൂക്ഷിക്കുന്നതെന്തും മീനാവുന്നില്ല സ്വയം പൊതിയാകുമ്പോഴും അഴിയുമ്പോഴും ആമ്പലുകൾ അത് തുറന്നുനോക്കുന്നില്ല പകരം ആമ്പലുകൾ സ്വയം അഴിയുന്നു  രാത്രികൾ ഇരുട്ടിൻ്റെ പൊതിയിലേക്ക് നക്ഷത്രങ്ങളുടെ പൊടിയിലേക്ക് അസ്തമയം മാത്രം കൊള്ളും സ്വയം അഴിയും വിഷാദത്തിൻ്റെ പൊതി എന്നിട്ടും അത് വല്ലപ്പോഴും എടുത്ത് മറിച്ച് നോക്കുമ്പോഴും മാനം കാണാതെ സൂക്ഷിച്ചീടും അതിലെ ഏകാന്തത മയിൽപ്പീലി പോലെ  അതിൽ പെറ്റുപെരുകും അതിലെ വിഷാദം ഏറ്റവും പുതിയ വേനലേ ഏറ്റവും പുതിയ ഇന്നലേ എന്ന് രണ്ട് വേനലുകൾക്കിടയിലൂടെ ഒഴുകിപ്പോകും നദിയേ എന്ന്  സൂര്യനേ ലാളിക്ക...

മരണം പൂർത്തിയാക്കാത്ത മനുഷ്യൻ

മരണം പൂർത്തിയാക്കാത്ത മനുഷ്യൻ എന്ന് എന്നേ കളിയാക്കും പക്ഷി നീ നിൻ്റെ പറക്കൽ പൂർത്തിയാക്കിയിട്ടുണ്ടോ ഞാൻ പക്ഷിയോട് കയർക്കുന്നു. മാനം എൻ്റെ മരണം ഞാനതിൽ ലയിക്കുന്നു എന്നാകും പക്ഷി നിൻ്റെ പറക്കൽ  എന്റെ ഒരു നേരത്തെ മരണത്തിന് സമാനമാണോ  നിൻ്റെ പറക്കൽ  നിൻ്റെ തൂവലുകൾ നീ വെച്ചുമാറാറുണ്ടോ ഞാൻ ചോദിക്കുന്നു ഉടൽ വെച്ച് മാറും മരണം പോലെ? ഞാൻ പക്ഷിയല്ലാതായിട്ട് അധികമായിട്ടില്ലാത്ത മനുഷ്യൻ എനിക്ക് മാനത്തിൻ്റെ മണം തൂവലുകൾക്ക് മൗനത്തിൻ്റെ ഘടനകൾ തൂവലുകളുടെ തൊഴിൽ ഇപ്പോഴും  എൻ്റെ മരണം ചെയ്യുന്നു മറ്റൊരു പക്ഷിയുടെ പറക്കലിൽ എൻ്റെ ഉടൽ പങ്കെടുക്കുന്നു ഒരു പക്ഷേ ശൂന്യതയുടെ വെച്ചുമാറൽ മാനവുമായുള്ള അഭിമുഖം എൻ്റെ പക്ഷി മതിയാക്കുന്നു അവ ശബ്ദം മടക്കുന്നു നീല നിലനിർത്തുന്നു.

ഉപേക്ഷിക്കപ്പെടലുകൾ പൂച്ചകൾ ഉടലുകൾ കാലങ്ങൾ

ഉപേക്ഷിക്കുന്നതിൻ്റെ മണി കഴുത്തിൽ കുരുങ്ങിയ അദ്ധ്യായനവർഷങ്ങളുടെ പൂച്ചകൾ എന്ന് അവ  ഓരോ നടത്തിലും ഉരുമി വിരലുകളിൽ നക്കി അവ  അകലങ്ങളിലും  അടുപ്പങ്ങളിലും തുടരുന്നു ഉപേക്ഷിക്കലുകൾക്കൊപ്പം പൂച്ചക്കുട്ടിയായി  ഉടലും ഉരുമി നടക്കുന്നു അടുപ്പുകല്ലുകൾ പൂച്ചകൾ എവിടെ അവയുടെ  ചൂടുള്ള ചാരം എന്നവ പൂച്ചകളുടെ കാലടികൾ എനിക്ക് തരൂ അതും ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടവയുടെ എന്നായി ഉരുമലുകൾ ഇട്ട് വെക്കും കാലം ഇന്നലെയുടെ പ്രതലങ്ങൾ പൂച്ച രോമങ്ങളിൽ പൊതിഞ്ഞെടുക്കുന്നു ഇന്നലെകൾ പൂച്ചകൾ . നിലാവ് അതിൻ്റെ നാവ് വാക്കിൽ ഒരു നക്കൽ ബാക്കിയാക്കി അത് കവിത, പാലുപോലെ കുടിക്കുന്നു നാവിൻ്റെ നനവിൽ ഉടലുകൾ ആഴം മടുപ്പ് എന്ന് പേരുള്ള പൂച്ച ജീവിതം എന്ന നീളത്തിലേക്ക് മൂരി നിവർത്തുന്നു ഉടലിലേക്ക് വീണ്ടും ചുരുണ്ടുകൂടുന്നു ഗൃഹാതുരത്തങ്ങൾ  ഏറ്റവും പുതിയ പൂച്ചകൾ പ്രണയപ്പെടലുകൾ പരിക്കുകൾ പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞ വിദ്യാലയം ഒരു പൂച്ചയാണ്  കഴിഞ്ഞുപോയ അദ്ധ്യായനവർഷങ്ങളുടെ ചാക്കിൽകെട്ടി  വർഷങ്ങൾക്ക് പിന്നിലേക്ക് ദൂരെ ഒരിടത്ത് കൊണ്ട് പോയി ഉപേക്ഷിക്കുന്നത്.