Skip to main content

ഇലയേപ്പോലെ ഉപമയിലേക്കായുന്നു രൂപകത്തിലേക്ക് തിരികേയെത്തുന്നു

കാറ്റിൽ ഇലയേപ്പോലെ 
പങ്കെടുക്കുവാൻ ആയുകയും
തിരികേ  മനുഷ്യനേപ്പോലെ
കാലുകളിലേക്ക്  തന്നെ തിരിച്ചെത്തുകയും
ചെയ്യുന്ന അതേ മനുഷ്യനെ പരിചയപ്പെടുന്നു

പങ്കെടുക്കുന്നതിൻ്റെ മാത്രമല്ല
ആയുന്നതിൻ്റേയും
ഉലയുന്നതിൻ്റേയും ആനന്ദം
മരം ഇലകളിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നു
മനുഷ്യൻ കാലുകളിലും

പലവട്ടം തിരിച്ചെത്തുന്നതിൻ്റേയും 
ഒരിക്കൽ മാത്രം തിരിച്ചെത്താത്തതിൻ്റെ
ആനന്ദം അരക്കെട്ടിൽ.
നോക്കിനിൽക്കുമ്പോൾ മനുഷ്യനിൽ,
മനുഷ്യനെന്ന അതേ വാക്കിൽ 

മനുഷ്യൻ വീഴ്ച്ചകളുടെ താക്കോലുള്ള കാലുകളുടെ സൂക്ഷിപ്പുകാരൻ

പ്രവാസം പോലെ 
ആകാശത്ത് 
ഇലകൾ സൂക്ഷിക്കുന്നതെല്ലാം
ഒരു പക്ഷേ ഞെട്ടിനും
സ്വാഭാവികതയ്ക്കും ഇടയിൽ

ഇല അതിൻ്റെ കലഹങ്ങൾ ഇട്ടുവെക്കുമിടം 
മരമാകുന്നത് പോലെ 
അത്രയും ലളിതം

ചെടി കടന്ന് വള്ളികൾ അലങ്കാരങ്ങൾ
മണ്ണിന്നടിയിലെ ശിൽപ്പങ്ങൾ,
വേരുകൾ മറിച്ചുനോക്കുന്നു

ചിത്രങ്ങൾ വകഞ്ഞ്
ശലഭങ്ങൾ വകഞ്ഞ് ആകാശവും
ഒരു സന്ദർശകൻ്റെ നടത്തം
പൂർത്തിയാക്കുന്നു

ഇലകൾ സന്ദർശനവും
ആകാശം ദൃശ്വവുമാകുന്നിടത്ത്
ഇലകൾ നടത്തം മാത്രം വകയുന്നു
ഉലച്ചിലുകൾ കരുതുന്നു

മണ്ണ് വകഞ്ഞ്
മരം ഉടച്ച്
ദൂരം ഉലച്ച്
ദൃശ്യങ്ങൾ ശിൽപ്പങ്ങൾ പുർത്തിയാക്കുന്നിടത്ത്
ദൃശ്യവും നടത്തവും ഉലയുന്നു

നടത്തം അതിൻ്റെ
അപൂർണ്ണതയുടെ ശിൽപ്പം

നടത്തം കാലുകളിൽ എടുത്തുവെച്ച്
എവിടെയും ചെല്ലാതെ
മനുഷ്യൻ കൊണ്ടുനടക്കുന്നു
ഒരു പക്ഷേ അവരുടേതായ ഇടങ്ങളിൽ

ഇടങ്ങൾ ഇലകളാവുന്നിടത്താണ്
അപ്പോഴും നഗരപിതാവെന്ന കല
ചന്ദ്രനിൽ
തിരിച്ചെത്താത്തതിൻ്റേയും കല
ഇടങ്ങളിലും

മനുഷ്യനല്ലാത്തപ്പോൾ
മരങ്ങളിൽ കാറ്റിൽ ഇലയാവാൻ
പോകുന്നു
ചെടികളിൽ മാത്രം ഉലയുന്നു

മനുഷ്യനിലേക്ക് തന്നെ അടർന്നുവീഴുമോ
എന്ന ഭയത്തിൻ്റെ അറ്റത്ത് നിൽക്കുന്നു
നടത്തത്തിൻ്റെ വിറക് അപ്പോഴും
കാലുകൾ വെറുതേ കീറുന്നു

ക്രിസ്തുമസ് ഒരിലയാണ്
ഡിസംബർ ഒരു മരവും
പിറന്നുവീഴുവാനുള്ള 
ഒരു കുഞ്ഞിന് മാത്രം മഞ്ഞ്,
സ്ഥലം ഒഴിച്ചിടുന്നു

മഞ്ഞ് സ്ഥലമായേക്കാവുന്ന കാലം

ശിശിരം ഇലകൊഴിയും ഇടത്തെല്ലാം
ഒരു ഉടൽ
കൊണ്ടുനടക്കുന്നത് പോലെ

തിരിച്ചെത്താതിൻ്റെ കല
ഇലകളിൽ 
പരിചയപ്പെടുത്തലുകൾ  മാത്രം 
അപ്പോഴും മരം ആഗ്രഹിക്കുന്നു

നടത്തങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ്
നമ്മൾ നമ്മുടെ കാലുകളിൽ
ഒളിച്ചിരിക്കുന്നു

ഒരാളുമില്ലാതെ 
നമ്മുടെ നടത്തങ്ങൾ നടന്നുപോകുന്നു

നടക്കുമ്പോഴും ഇരിക്കുമ്പോഴും
കിടക്കുമ്പോഴും നമ്മൾ നമ്മളുടെ കാലുകൾ പങ്കിടുന്നു
നിൽക്കുമ്പോൾ 
ആരുമറിയാതെ നമ്മുടെ നിശ്ചലതയും

എവിടെയുമില്ല കരിയിലകൾ

മൈനകളുടെ ചന്തയിൽ
മൈനകൾ മഞ്ഞയിലേക്കായുന്നു
ഒപ്പം ഇലകളും
മുലഞ്ഞെട്ടുകളിലെ മൈനകൾ
തവിട്ടിൽ നിന്നുലയുന്നു

ഒരു മൈന മുലഞെട്ട് കൊത്തിയിടുന്നിടത്ത് വെച്ച് 
ചിറകടികൾ എടുത്തുടുത്ത്
മുലകളുടെ ചിറകടികളിൽ ഇറങ്ങി
എൻ്റെ മൈന
അതിൻ്റെ തവിട്ട് കായുന്നു

മരങ്കൊത്തികൾ
നാരങ്ങയിലെ മൗനം
കൊത്തിയിട്ടേക്കാവുന്നതിൻ്റെ
തൊട്ടടുത്താണ്

എൻ്റേയും മൈനയുടേയും 
മുലഞെട്ടുകൾ പറക്കൽ ഒതുക്കിവെച്ച്
നടത്തം നനയുന്നു
മഞ്ഞകൾ നനയ്ക്കുന്നു.

Comments

ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകൾ

ഉമ്മകളെ കുറിച്ച് എനിക്ക് ഒന്നും പറയാനില്ല ഉമ്മ എന്നല്ലാതെ

എൻ്റെ ഭാഷ തീയാണ് അതണക്കാൻ പോകുന്ന ഫയറെഞ്ചിൽ മാത്രമാവുകയാണ് കവിത വരൂ, നിശ്ശബ്ദത കൊണ്ട് സൈറണുണ്ടാക്കുന്ന ഒരു വാക്കിനെ പരിചയപ്പെടു അങ്ങിനെ പരിചയപ്പെട്ടതാവണം ഉമ്മയെ മുതിരുന്തോറും കാതുകൾക്ക് തീയിട്ട് ചുണ്ടുകൾ തീ കായുവാനിരിക്കും ഒരു വാക്ക് ഉമ്മ ഒരു മാനമാണെങ്കിൽ ചുണ്ടുകൾ രണ്ട് പക്ഷികൾ ദൈവത്തിന് മുകളിൽ അമ്പിളിക്കല പോലെ ചിലപ്പോൾ ഉമ്മക്ക് മുകളിൽ ചുണ്ടുകൾ വെച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ ഉമ്മ, ഒരു വ്യക്തിയാവും സമൂഹം ഇനി  നൂല്കെട്ട് മാമോദീസ  സുന്നത്ത്കല്യാണം പോലെ ഒരുമാതിരി എല്ലാ മതപരമായ  ചടങ്ങുകളും പൂർത്തിയാക്കുന്നുണ്ടാവുമോ അത്? അറിയില്ല, എന്നിട്ടും മതേതരമായി ഉമ്മകൾ സമൂഹത്തിൽ തുടരുന്നു എന്നെങ്കിലും ഉണ്ടാവുമോ ഉമ്മകൾക്ക് തുടർച്ച വേണ്ട, ഉമ്മകളുടെ പകർച്ചപ്പനി വെച്ച് പൂർത്തിയാക്കാത്ത ഉമ്മകൾ നിരന്തരം ഉമ്മയെ ഗർഭം ധരിക്കും സമൂഹം ദൈവം നദിയേക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നതിനും മുന്നേ ഉമ്മകളുടെ ദൈവം ആഴത്തിൽ ചുണ്ടുകൾ കടക്കുന്നു ചുണ്ടുകളുടെ നദി ഉടലുകൾ തോണികൾ ഉമ്മകളുടെ കടൽ എന്നിങ്ങനെ നീളും ഉമ്മകൾ പാമ്പ് പടം പൊഴിക്കുന്നത് പോലെ രതിയുടെ പടമുള്ള ഉടൽ പാമ്പായി തുടരുവാൻ മാത്രം ഉപമയും ഉടലും പടം പൊഴിക്കുന്നു ഉമ്മകളുടെ രൂപകം ധരിക്...

മഴ തിരയും വാക്ക്

അപകർഷതാബോധമുളളവൻ എഴുതും കവിതകളൊന്നും ഒരു കാലത്തും ലളിതമായിരിക്കില്ല നിരൂപകൻ നിരീക്ഷിക്കുന്നു പെയ്യുന്ന മഴ കണ്ണാടിയിൽ കണ്ട് പ്രതിബിംബങ്ങളോടിടഞ്ഞ് അതിൻ്റെ അടരുകളോട് അഭിമുഖം നടത്തുകയായിരുന്നു ഞാൻ തോരുവാൻ പുറത്ത് വട്ടം കൂട്ടും മഴ അഭിമുഖത്തോളം മഴ തുടരുന്നു പ്രതിബിംബങ്ങൾ അതിൽ,  തല തുവർത്തുന്നു  മഴ അഭിമുഖം തുടയ്ക്കുന്നു നനയാതെ ഒരു വാക്കിൽ കയറി  കവിത നിൽക്കുന്നു പുറത്ത് തവണകളായി തോരും മഴ  സാഹിത്യത്തിലെ മഴ അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ ഞാൻ ചോദ്യം നീട്ടുന്നു മഴ ചോദ്യം കേട്ടില്ലെന്ന് നടിക്കുന്നു പൊതുവേ കൊടുങ്കാറ്റുകൾ ശാന്തതയിൽ നിന്നും രൂപം കൊള്ളുന്നു കവിത നിരീക്ഷിക്കുന്നു കൊടുങ്കാറ്റുകൾ കൊണ്ട് മനുഷ്യർക്കുള്ള ഉപയോഗങ്ങൾ? നിരൂപകൻ തുടരുന്നു പതിയേ അധ്യാപകൻ തോൽപ്പിച്ച കുട്ടിയാവും കവിത കൊടുങ്കാറ്റുകളും ശാന്തതയും കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച സീബ്രാ ക്രോസിങ്ങിൽ കവിതയിലെ ഒരു വാക്ക് നിൽക്കുന്നു തോർന്ന മഴ പിന്നെയും പ്രാചീനമായ എന്തിനോ തിരക്ക് കൂട്ടുന്നു ഇരയ്ക്കും വേട്ടയാടലിനും ഇടയിൽ മൃഗത്തിൻ്റെ വായിൽ നിന്നും, നിലത്ത് വീണ ഒരു വാക്കിൽ മുരൾച്ച കലരുന്നു തോരുവാനോളം ഉള്ള തിരക്ക്, പെയ്യുവാനില്ല ഒരു മഴയ്ക്കും ...

ബുദ്ധനിൽ നിന്നും ഊറിവരും ആട്ടിൻകുട്ടിയെ പോലെ മഞ്ഞ് കാലം

മഞ്ഞിൻ്റെ മൂലകങ്ങളുള്ള  ഒരു ആവർത്തനപ്പട്ടികയാവും പകൽ മഞ്ഞുകാലത്തിൻ്റെ സകല മൂലകങ്ങളും അതിൻ്റെ ആറ്റമികഭാരം രേഖപ്പെടുത്തി അതിൽചാരി ഇരിക്കുന്നു മഞ്ഞു കൊണ്ട് ബോഗിയും  മഞ്ഞു കൊണ്ടുള്ള  ജാലകങ്ങളും നിർമ്മിച്ച്  കാലം ഒരു തീവണ്ടിയായി മുന്നിൽ വന്ന് നിൽക്കുന്നു മഞ്ഞ് കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച അവ്യക്തതയുടെ ഭംഗിയുള്ള  റെയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ മഞ്ഞുകാലങ്ങളുടെ സ്റ്റേഷൻമാസ്റ്റർ അയാൾക്ക് വീശുവാനുള്ള കൊടി മഞ്ഞിൽ നിർമ്മിച്ച്  മഞ്ഞ് മാറിനിൽക്കുന്നു നിരുത്തരവാദിയായ മഞ്ഞുകാലം എന്ന് കാലം അയാളെ ശകാരിക്കുമോ? മഞ്ഞ് കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ശകാരങ്ങൾ മഞ്ഞ് കാലം കേൾക്കുന്നു കാണുന്നത് കുറച്ച് മഞ്ഞ് മഞ്ഞിനെ കേട്ടിരിക്കുന്നു മഞ്ഞ് കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച കാത് മഞ്ഞ് കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച പാട്ട് മഞ്ഞ് കാലത്തിൻ്റെ ഹമ്മിങ് മഞ്ഞിനും മുന്നേ പോകുന്നു മഞ്ഞ് ചാരി എൻ്റെ ഉടൽ മഞ്ഞുകാലത്തിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങുന്നു എൻ്റെ മഞ്ഞ് ചാരി ഉടൽ എന്ന് മഞ്ഞ് പാട്ടിനേ ഇന്നലേയിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്ന ചെറുപ്പക്കാരനെ പ്പോലെ ഇന്നലെയുടെ തീയിട്ട് എൻ്റെതല്ലാത്ത ഉന്മാദങ്ങൾ  മഞ്ഞ് കായുവാനിരിക്കുന്നു ഓരോ മഞ്ഞും അതിൻ്റെ മാത്രം കവിതക്ക്  ആളാത്ത തീയിടുന്നു മ...