ഭ്രമണത്തിന്റെ
തടാകം
ഭൂമി ഒരു മീൻകുഞ്ഞാവുന്നു
ഞാനതിന്റെ കണ്ണും
എല്ലാ കാഴ്ച്ചകളും
കാണുന്ന പക്ഷിയെ പോലെ
ഒഴിച്ചിട്ടത്
വൈകിയാണ് തുടങ്ങിയത്
എല്ലാ ദുശ്ശീലങ്ങളും
വൈകുന്നേരം തന്നെ
ഒരു ദുശ്ശീലമായിരിക്കുന്നു
ആകെ ഒരാശ്വാസം
കാലുകളുടെ ഞൊറിയിട്ട രാത്രികൾ
പാതി അസ്തമിച്ചതാണ്
എന്നും ഉദിയ്ക്കുന്ന സൂര്യൻ
ഇറ്റുവീഴുന്നത്
ഇരുട്ടുതരികളുള്ള
വെളിച്ചത്തിന്റെ തുള്ളികളും
വെള്ളത്തിനും
തുള്ളിയിക്കുമിടയിൽ
കടൽകണ്ട് പനിയ്ക്കുകയാണ്
അരക്കെട്ടിലെ മീൻ
നനവുമാത്രം കൊടുത്തുവളർത്തുന്നത്
അരഞ്ഞാണം പോലും തിന്നുന്നത്
അതിന്
ഭൂമിയുടെ കണ്ണുകൾ
മീനമാസത്തിന്റെ
അരക്കെട്ട്
എന്നാലും
ഞാനിനി എവിടെ കൊണ്ട് പൂഴ്ത്തും
നൃത്തത്തിന്റെ കറപിടിച്ച
എന്റെ കാലുകൾ..
എനിക്കും
ReplyDeleteവൈകിയാണ് ,വൈകീട്ടാണ്
തുടങ്ങിയത് എല്ലാ ദുശ്ശീലങ്ങളും
വൈകുന്നേരം തന്നെ ഒരു ദുശ്ശീലമായിരിക്കുന്നു...
ഇപ്പോൾ ഒരിക്കലും മാറാത്ത ദുശ്ശീലങ്ങൾ ..!