Skip to main content

ഒരാളിറങ്ങുന്നു അഥവാ കുറേ ആളുകൾ ഉറങ്ങുന്നു

പുഴ
അതിന്റെതല്ലാത്ത കര
വഞ്ചി
അതിന്റേത് മാത്രമായ പുഴ
വഞ്ചിയുടേതു മാത്രമല്ലാത്ത
ഉലച്ചിൽ
അതിന്റെ ഇല്ലാത്ത ചുവരിൽ
ചില്ലിട്ടു വച്ചിരിക്കുന്ന
പുഴയുടെ ചിത്രം
ആ ചിത്രത്തിൽ കാണപ്പെടുന്ന
ഉണങ്ങിപ്പോയ മരം
അതിന്റെ ചില്ലയിൽ പ്രതിഫലിക്കുന്ന
ഒരു കിളിക്കൂടിന്റെ രൂപം
അതിൽ കിളിയിട്ടു കൂട്ടിയിരിക്കുന്ന
വിരിയാത്ത മുട്ടകൾ
അടയിരിക്കാൻ മറന്നു
പറന്നുപോയ ഏതോ കിളി
വഞ്ചി ഉലയാത്ത
ഏതോ ദുർബല നിമിഷത്തിൽ
എന്തോ ഓർത്തപോൾ
പറന്നുവരുന്ന അതേ കിളി
ഒരു മീൻ കൊത്തിയെടുക്കുന്നു
പറക്കുന്നു
പിടയ്ക്കുമ്പോഴും
ആ മീൻ വിടാതെ
കടിച്ചു പിടിച്ചിരിക്കുന്ന പുഴ
അതിൽ
ഒന്നും അറിയാതെ നീന്തുന്ന
അതേ മീനിന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ
ഒന്നുലഞ്ഞു അപ്പോഴും
അതിലുള്ള അതേ വഞ്ചി
ആ വഞ്ചിയിൽ
അത് വരെ ഇല്ലാതിരുന്ന ഒരാൾ
കട്ടിലിൽ ഉറങ്ങി കിടന്നിരുന്ന ഒരാൾ
പെട്ടെന്ന് കട്ടിലിൽ ഒന്നുലഞ്ഞു
മുട്ട വീണുടയുന്ന
ശബ്ദം കേട്ട് ഞെട്ടിയുണർന്നയാൾ
ആ വഞ്ചിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത് പോൽ
എണീറ്റ്‌ ഉറക്കെ
വിളിച്ചു പറയുന്നു
ഒരാളിറങ്ങണം

Comments

  1. ബൈജുവിന്റെ ചില രചനകള്‍ എന്റെ ഭാവനയ്ക്ക് പിടിതരാത്ത ഉയരങ്ങളിലാണ്!

    ReplyDelete
  2. പലപ്പോഴും എനിക്ക് മനസ്സിലാകാറേയില്ല....
    വിഷുആശംസകൾ....

    ReplyDelete
  3. അതൊരു സ്വപ്നമായിരുന്നോ?

    ReplyDelete
  4. മൂന്നാംതവണയാണ് കയറുന്നതുംഇറങ്ങുന്നതും...
    ആരുംതന്നെ ഉണര്‍ന്നെണീക്കുന്നില്ല...........
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
  5. ഉയിര്‍ത്തെഴുന്നേല്‍ക്കട്ടെ!! (ആളെ കാണാനില്ലാലോ!)

    ReplyDelete
  6. ഒരാളിറങ്ങണം.................

    ReplyDelete
  7. പിടയ്ക്കുമ്പോഴും
    ആ മീൻ വിടാതെ
    കടിച്ചു പിടിച്ചിരിക്കുന്ന പുഴ
    അതിൽ
    ഒന്നും അറിയാതെ നീന്തുന്ന
    അതേ മീനിന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ

    ReplyDelete

Post a Comment

ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകൾ

കലണ്ടറുകൾ കാടുകൾ

നിൻ്റെ വായനാശ്വാസം  എൻ്റെ കവിതയുടെ മുഖത്തടിക്കും നീ എന്തിനാണ് കവിത വായിക്കുന്നതെന്ന ചോദ്യം ഒരു കപ്പിലെടുത്ത് നിൻ്റെ മുന്നിലേക്ക് എൻ്റെ കവിതയിലെ ഒരോ വാക്കും  നീക്കിനീക്കി വെക്കും നിൻ്റെ മുന്നിൽ എൻ്റെ കവിതയുടെ ചൂട് ചൂര്, ചോദ്യം ഉടൽ, ചോദ്യത്തിൻ്റെ പിടിയുള്ള കപ്പ് എരിയുന്നതിൽ നിന്നും  ഒരു കർപ്പൂരം വെക്കും രാജി ഉടൽ മാത്രമല്ല നാളങ്ങളും ആളലും മാടി ഒതുക്കി നമ്മൾ ഉടൽ, എരിയുന്ന കർപ്പൂരം പോലെ  തീയതികളിലേക്ക് നീക്കിനീക്കി വെക്കുന്നു ആനന്ദമൃഗം  രതികൾ തീയതികൾ കടുവാപ്പാടുള്ള കാറ്റ് ഉടലുകൾ കലണ്ടറാവുന്ന ചുവരുകളിൽ മൃഗം ഇറങ്ങുന്ന തീയതികുറിച്ചിട്ട കലണ്ടറാവും   നമ്മുടെ ഉടലുകൾ ഉടൽ കർപ്പൂര മണമുള്ള കടുവ തീയതികളുടെ കാൽപ്പാടുകൾ  നിലത്ത്, ചുവരിലും ഉടലിലും. കടുവപ്പാടുള്ള തിയതികൾ എന്ന് കലണ്ടറുകൾ!

വഴി വാണിഭം

സാഹോദര്യത്തിന്റെ ഗർഭപാത്രം ഒഴിച്ചിട്ടു സൌഹൃദ തണൽ തേടും സോദരിമാർ പ്രണയത്തിൻ കുട ഒന്ന് മുന്നിൽ വിരിയുമ്പോൾ സുഹൃത്തിനു സഹോദര്യത്തിൻ രാഖിമാത്രം പ്രണയം തകർന്ന സഹോദരൻ മാർ ചപല മോഹത്തിൻ വ്യാപാരികൾ വ്യഭിചാര ശാലയിൽ വ്യാമോഹികൾ അവരുടെ ചാരിത്ര്യം സംശുദ്ധമാക്കുന്ന ദേവ ദാസിയോ കാലത്തിൻ പതിവൃതകൾ  ശോക മുഖത്തിൻ മറപിടിച്ചു കാമസുഖത്തിന്റെ ശവമടക്കാൻ സ്വ നെഞ്ചിൻ മൃദുത്വം പകുക്കും കാണിക്ക വഞ്ചിയായി ശരീര ഭാരം ഇരുട്ടാണവൾക്ക് മോഹത്തിൻ നറും പാലിലും പട്ടുടയാടയോ നിഷിദ്ധമായ് മുറുകും ബന്ധനവും  സ്വന്തം ശ്വാസം പകർന്നു കൊടുക്കും സ്നേഹ വാൽസല്യങ്ങൾ നിർജീവമായി അധരങ്ങളില്ല ശരീരത്തിലെവിടെയും ഉള്ളതോ താഴ്ച്ചതൻ സമതലങ്ങൾ അവിടെ സ്വർഗത്തിൽ നിമിഷ വാസം നരകത്തിൻ മുറിയിൽ സുഖപ്രസവം ഞാനോ  പ്രണയം കൊഴിഞ്ഞ തണലുമരം നീയോ സുഖം വിൽക്കും വഴി വാണിഭ ഒരിറ്റു സുഖം കടം കൊണ്ട് തളളും നാമോ ഇന്നിൻ വഴിപിഴപ്പുകൾ   നേരിന്റെ വഴിയിലേക്ക് കാലം തെറ്റിച്ച സുകൃത ക്ഷയത്തിൻ വഴികാട്ടികൾ ചെയ്ത പാപത്തിന്നു ഒരു പിടിവെള്ളത്തിൽ വിലയിട്ടു  കേറും  നിഷ്കാമികൾ പല മാനത്തിന് ഒരു മാനം നല്കിയ മൂടി കെട്ടിയമഴക്കാഴ്ച്ചകൾ വിയർത്ത ദേഹത്ത് അമ്ലതം

രാമായണ പാരായണം

രാമന്നു പാര് ഒരു വില്ലായിരുന്നുവോ? സ്വയം അഗ്നിയായി ബാണമായ് മാറിയോ സീതതൻ ചാരിത്ര്യ ശുദ്ധിയിൽ തറച്ചുവോ? ക്ഷത്രീയ ധർമത്തിൻ മാനമായി കാത്തുവോ? ഭർത്താവായി സീതതൻ മേനിയിൽ അലിഞ്ഞുവോ സീതതൻ ഒപ്പം മണ്ണിൽ ലയിച്ചുവോ? രാജ്യഭരണവും ഭാര്യയും ഒന്നായി പുലർത്തുവാൻ രാജ ധർമം അനുവദിച്ചീടിലും ആര്യപുത്രനായി സീതാപൂജ ചെയ്യുവാൻ മായാമാനിനെ പിടിച്ചങ്ങു നൽകുവാൻ തന്റെ ക്ഷത്രീയ രക്തം തടസ്സമായെങ്കിലോ? സ്വയം കത്തി അഗ്നിയായി സീതയെ ശുദ്ധി കരിച്ചുവോ പരിശുദ്ധയായ് സീതയെ തിരികെ കൊടുത്തുവോ പവിത്രമായി സ്ത്രീത്വമായ്, കന്യക രത്നമായി പോരാടി നേടിയ രാവണ വിജയം സീതക്കായ് കല്കാൽ പാതിവൃത്യമായ് നിവേധിച്ചുവോ? അമ്മയാം ഭൂമിക്കു തിരികെ നീ നല്കിയോ എരിഞ്ഞടങ്ങിയോ വിണ്ടു കീറിയ ഭൂമിതൻ വിള്ളലിൽ സീതയെ വിഴുങ്ങിയ ഭൂഗര്ഭ ആഴിയിൽ എരിഞ്ഞടങ്ങിയോ അഗ്നിയായി കനലുമായ് രാജ്യ ഭാരത്തിൻ ചിതാ സിംഹാസനങ്ങളിൽ  സ്വയം എരിയുന്ന അരചനായ് രാജനായ് ചാരമായി മാറിയോ ഉരുകി ഒലിച്ചുവോ രാമാ നിന് ചിത്തവും മാനവും ഭൂമി പിളര്ന്നു സീതയെ കൈ കൊള്ളുവാൻ ഭൂമിയായി അമ്മ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും.. ദശരഥനായി സ്വാന്തനമേകുവാൻ രാമായണംഇനിയും തുണക്കണം