Skip to main content

പ്രകൃതി മതം മാറുന്നു

കടൽ കലപില കൂട്ടുന്നു
കപിലവസ്തുക്കൾ  ചിലയ്ക്കുന്നു
ഭൂമിയിൽ അന്നേ ആഗോള താപനം
സിദ്ധാർത്ഥനാമം ആവിയായി പോകുന്നു
പൂർവാശ്രമങ്ങൾ വെറും നാമധേയം
ദു:ഖ നിറമുള്ള മേഘങ്ങൾ-
ആശ നിരാശകളായി പറക്കുന്നു
ജലശ്ചായ ഉള്ള ബുദ്ധമുഖങ്ങൾ-
മൌനം വരഞ്ഞു  ബോധിമരത്തിലേക്കിറ്റുന്നു
മരത്തിന്റെ ചോട്ടിലൊരു സൂര്യനുദിക്കുന്നു
മരത്തിന്റെ മുകളിൽ ശരണത്തണൽ
മരങ്ങൾ ആദ്യമായി തണലറിയുന്നു
ജനങ്ങൾ തണലിലേയ്ക്ക്
മരങ്ങൾ പാലിയിലേയ്ക്ക്
ശിലകൾ പാലി ഭാഷയിലേയ്ക്ക്-
വിവർത്തനം ചെയ്യുന്നു
അന്നേ ഭൂമിയിൽ ശിലാന്യാസം
ശിലകൾക്ക്‌ കട്ടി കൂടുന്നു
മതങ്ങൾ ശിലകളാകുന്നു
ശിലകൾ അടിസ്ഥാനങ്ങളിലേയ്ക്ക്
മരങ്ങൾ ജനലുകളിലേയ്ക്ക്
ജനങ്ങൾ മതം കൊണ്ട് വീട് വയ്ക്കുന്നു
അകത്തു വായുവിനു ശ്വാസംമുട്ട്
പുറത്തു മഴയ്ക്ക്‌ വഴിമുടക്കം
മുകളിൽ ദൈവങ്ങളുടെ ഇടി മുഴക്കം
വെളിയിൽ മതങ്ങളുടെ പ്രലോഭനം
പുഴ പലായനം ചെയ്യുന്നു
പ്രകൃതിക്ക് മനം മാറ്റം
പ്രകൃതി മതം മാറുന്നു;
ബുദ്ധമതത്തോടൊപ്പം പ്രകൃതി
അഹിംസയും വെടിയുന്നു!

Comments

  1. ജനങ്ങൾ മതം കൊണ്ട് വീട് വയ്ക്കുന്നു
    വായുവിനു ശ്വാസം മുട്ടുന്നു
    മഴയ്ക്ക്‌ വഴി മുട്ടുന്നു
    പുഴ പലായനം ചെയ്യുന്നു
    പ്രകൃതി ബുദ്ധമതം വെടിയുന്നു!

    ReplyDelete
    Replies
    1. മുരളീഭായ് ആദ്യ വായനയുടെ അഭിപ്രായത്തിന്റെ ആഹ്ലാദം പങ്കു വയ്ക്കുന്നു നന്ദി സ്നേഹപൂർവ്വം

      Delete
  2. ബൈജു ഭായ്,

    ആനുകാലികങ്ങളിലൊക്കെ വരുന്ന കവിതകളിലുള്ളതിനേക്കാൾ ആഴവും,പരപ്പുമുള്ള ചിന്തയുണ്ട് ഈ കവിതയിൽ.ഒന്നു കൂടെയൊക്കെ മിനുക്കിയാൽ നമ്മുടെ മുൻ നിര പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളിലേക്ക് സധൈര്യം അയച്ചു കൊടുക്കാമായിരുന്നു.അഭിനന്ദനങ്ങൾ


    ശുഭാശംസകൾ....

    ReplyDelete
    Replies
    1. ആഹ അത്രക്കായോ അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട സൌഗന്ധികം വെറുതെ അവരുടെ വേസ്റ്റ് ബോക്സ്‌ നമ്മളായിട്ടു എന്നാത്തിന വൃത്തികേടാക്കുന്നത് പ്രോത്സാഹനം ഇഷ്ടമായി

      Delete
  3. പ്രകൃതി ബുദ്ധമതം വെടിയുന്നു. മതഭ്രാന്ത് കൈലെടുക്കുന്നു.

    ReplyDelete
    Replies
    1. എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ സംഭവിക്കും ഏതു മതത്തിലോട്ടാണ് മാറിയതെന്ന് അപ്പോൾ അറിയാം നന്ദി കാത്തി

      Delete
  4. പ്രകൃതിയും അഹിംസയുടെ ബുദ്ധ മതം വിടുന്നു നല്ല ഭാവന പക്ഷേ ഒരല്പം കൂടി അടുക്കും ചിട്ടയും വരികൾക്കുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ

    ReplyDelete
    Replies
    1. മതം മാറുന്ന തിരക്കിൽ വിട്ടു പോയതാണ് നിധീഷ് എന്തായാലും വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും നല്ലൊരു നിര്ദേശം പകര്ന്നു തന്നതിന് നന്ദി സ്നേഹം

      Delete
  5. നന്നായിരിക്കുന്നു വരികള്‍
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. ചേട്ടാ നന്ദി സ്നേഹം ഈ പ്രോത്സാഹനത്തിനു

      Delete
  6. പ്രകൃതിയുടെ മതംമാറ്റം !! - ആഹാ - നല്ല നിരീക്ഷണം

    ReplyDelete
    Replies
    1. മാഷെ വളരെ നന്ദി സ്നേഹം ഓരോ വരവും വായനയും അഭിപ്രായവും വളരെ സന്തോഷം

      Delete
  7. പ്രകൃതി എന്നേ മതം മാറി ... ഇല്ലേ ഭായ്..

    മികച്ച ആശയം തന്നെ.. അഭിനന്ദനങ്ങള്‍...

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഡോക്ടര തിരക്കിന്റെ ഇടയിലും വായനക്കും അഭിപ്രായം കുറിചിടുന്നതിനും വളരെ നന്ദി സ്നേഹം

      Delete
  8. പുഴ പലായനം ചെയ്യുന്നു
    പ്രകൃതിക്ക് മനം മാറ്റം
    പ്രകൃതി മതം മാറുന്നു;
    ബുദ്ധമതത്തോടൊപ്പം പ്രകൃതി
    അഹിംസയും വെടിയുന്നു! Athe, athe.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഡോക്ടര നന്ദി സ്നേഹം വായനക്ക് അഭിപ്രായത്തിനു പ്രോത്സാഹനത്തിനു

      Delete
  9. പ്രകൃതി തീവ്രവാദിയാകുമോ?
    ചിലപ്പോഴത്തെ കോപം കാണുമ്പോള്‍ അങ്ങനേം തോന്നും

    ReplyDelete
  10. ഇനിയിപ്പോ പ്രകൃതീം കൂടിയേ ഇങ്ങിനെയൊക്കെ ആകെണ്ടതുള്ളൂ.. ശ്ശൊ ..ആലോചിക്കാന്‍ വയ്യ .. പ്രകൃതി പണ്ടൊരു മതം ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു . സ്നേഹത്തിന്റെ ..അതിപ്പോ ചുരുക്കം ചിലരേ പിന്തുടരുന്നുള്ളൂ .. നല്ല കവിത ഇഷ്ടായി ബൈജ്വേട്ടാ ..

    ReplyDelete
  11. പ്രകൃതിക്ക് അഹിംസ വെടിയാതെയിരിക്കാൻ എങ്ങനെ കഴിയും നമ്മൾ പ്രകൃതിയെ അത്രമേൽ ദ്രോഹിക്കുന്നില്ലേ...

    ReplyDelete
  12. പ്രകൃതിയുടെ മതം മാറ്റം.
    ഇതില്‍ കൂടുതല്‍ എന്ത് പറയാനാണ്.
    നല്ല ഭാവന.

    ReplyDelete
  13. philosophical and realistic! very good thought.

    ReplyDelete
  14. സംതുലിതാവസ്ഥ... അത് മുഖ്യമാണ്
    പ്രകൃതിയായാലും മനുഷ്യനായാലും മതങ്ങള്‍ ആയാലും ഒന്ന് ഒന്നിനോടു ചേര്‍ന്ന് വര്‍ത്തിച്ചില്ലെങ്കില്‍ പരിണതഫലത്തിന് വലിയ വില കൊടുക്കേണ്ടി വരും.

    ReplyDelete
  15. ബുദ്ധമതത്തോടൊപ്പം പ്രകൃതി
    അഹിംസയും വെടിയുന്നു

    സത്യമാണ് ഭായി....

    കവിത നന്നായിരിക്കുന്നു ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
  16. പ്രകൃതിയുടെ വേഷപകര്‍ച്ച മനോഹരമായി ചിത്രീകരിച്ചു
    പ്രകൃതിയുടെ കുറ്റം അല്ല
    എല്ലാം നാം തന്നെ ഹേതു
    നല്ല ചിന്തകള്‍
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
  17. എന്തുമാത്രം പ്രകോപിപ്പിച്ചിട്ടാണ് പ്രകൃതി ഈ വിധം മാറാന്‍ നിര്‍ബന്ധിതയാവുന്നത് ..പാവം!

    ReplyDelete
  18. താങ്കളുടെ പതിവുശൈലിയിൽ നിന്ന് വേറിട്ടു നിൽക്കുന്ന കവിത.വിഷയങ്ങൾ മിക്കപ്പോഴും ശൈലിയെ സ്വാധീനിക്കാറുണ്ട്, അല്ലേ?

    ReplyDelete

Post a Comment

ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകൾ

കലണ്ടറുകൾ കാടുകൾ

നിൻ്റെ വായനാശ്വാസം  എൻ്റെ കവിതയുടെ മുഖത്തടിക്കും നീ എന്തിനാണ് കവിത വായിക്കുന്നതെന്ന ചോദ്യം ഒരു കപ്പിലെടുത്ത് നിൻ്റെ മുന്നിലേക്ക് എൻ്റെ കവിതയിലെ ഒരോ വാക്കും  നീക്കിനീക്കി വെക്കും നിൻ്റെ മുന്നിൽ എൻ്റെ കവിതയുടെ ചൂട് ചൂര്, ചോദ്യം ഉടൽ, ചോദ്യത്തിൻ്റെ പിടിയുള്ള കപ്പ് എരിയുന്നതിൽ നിന്നും  ഒരു കർപ്പൂരം വെക്കും രാജി ഉടൽ മാത്രമല്ല നാളങ്ങളും ആളലും മാടി ഒതുക്കി നമ്മൾ ഉടൽ, എരിയുന്ന കർപ്പൂരം പോലെ  തീയതികളിലേക്ക് നീക്കിനീക്കി വെക്കുന്നു ആനന്ദമൃഗം  രതികൾ തീയതികൾ കടുവാപ്പാടുള്ള കാറ്റ് ഉടലുകൾ കലണ്ടറാവുന്ന ചുവരുകളിൽ മൃഗം ഇറങ്ങുന്ന തീയതികുറിച്ചിട്ട കലണ്ടറാവും   നമ്മുടെ ഉടലുകൾ ഉടൽ കർപ്പൂര മണമുള്ള കടുവ തീയതികളുടെ കാൽപ്പാടുകൾ  നിലത്ത്, ചുവരിലും ഉടലിലും. കടുവപ്പാടുള്ള തിയതികൾ എന്ന് കലണ്ടറുകൾ!

രാമായണ പാരായണം

രാമന്നു പാര് ഒരു വില്ലായിരുന്നുവോ? സ്വയം അഗ്നിയായി ബാണമായ് മാറിയോ സീതതൻ ചാരിത്ര്യ ശുദ്ധിയിൽ തറച്ചുവോ? ക്ഷത്രീയ ധർമത്തിൻ മാനമായി കാത്തുവോ? ഭർത്താവായി സീതതൻ മേനിയിൽ അലിഞ്ഞുവോ സീതതൻ ഒപ്പം മണ്ണിൽ ലയിച്ചുവോ? രാജ്യഭരണവും ഭാര്യയും ഒന്നായി പുലർത്തുവാൻ രാജ ധർമം അനുവദിച്ചീടിലും ആര്യപുത്രനായി സീതാപൂജ ചെയ്യുവാൻ മായാമാനിനെ പിടിച്ചങ്ങു നൽകുവാൻ തന്റെ ക്ഷത്രീയ രക്തം തടസ്സമായെങ്കിലോ? സ്വയം കത്തി അഗ്നിയായി സീതയെ ശുദ്ധി കരിച്ചുവോ പരിശുദ്ധയായ് സീതയെ തിരികെ കൊടുത്തുവോ പവിത്രമായി സ്ത്രീത്വമായ്, കന്യക രത്നമായി പോരാടി നേടിയ രാവണ വിജയം സീതക്കായ് കല്കാൽ പാതിവൃത്യമായ് നിവേധിച്ചുവോ? അമ്മയാം ഭൂമിക്കു തിരികെ നീ നല്കിയോ എരിഞ്ഞടങ്ങിയോ വിണ്ടു കീറിയ ഭൂമിതൻ വിള്ളലിൽ സീതയെ വിഴുങ്ങിയ ഭൂഗര്ഭ ആഴിയിൽ എരിഞ്ഞടങ്ങിയോ അഗ്നിയായി കനലുമായ് രാജ്യ ഭാരത്തിൻ ചിതാ സിംഹാസനങ്ങളിൽ  സ്വയം എരിയുന്ന അരചനായ് രാജനായ് ചാരമായി മാറിയോ ഉരുകി ഒലിച്ചുവോ രാമാ നിന് ചിത്തവും മാനവും ഭൂമി പിളര്ന്നു സീതയെ കൈ കൊള്ളുവാൻ ഭൂമിയായി അമ്മ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും.. ദശരഥനായി സ്വാന്തനമേകുവാൻ രാമായണംഇനിയും തുണക്കണം 

വഴി വാണിഭം

സാഹോദര്യത്തിന്റെ ഗർഭപാത്രം ഒഴിച്ചിട്ടു സൌഹൃദ തണൽ തേടും സോദരിമാർ പ്രണയത്തിൻ കുട ഒന്ന് മുന്നിൽ വിരിയുമ്പോൾ സുഹൃത്തിനു സഹോദര്യത്തിൻ രാഖിമാത്രം പ്രണയം തകർന്ന സഹോദരൻ മാർ ചപല മോഹത്തിൻ വ്യാപാരികൾ വ്യഭിചാര ശാലയിൽ വ്യാമോഹികൾ അവരുടെ ചാരിത്ര്യം സംശുദ്ധമാക്കുന്ന ദേവ ദാസിയോ കാലത്തിൻ പതിവൃതകൾ  ശോക മുഖത്തിൻ മറപിടിച്ചു കാമസുഖത്തിന്റെ ശവമടക്കാൻ സ്വ നെഞ്ചിൻ മൃദുത്വം പകുക്കും കാണിക്ക വഞ്ചിയായി ശരീര ഭാരം ഇരുട്ടാണവൾക്ക് മോഹത്തിൻ നറും പാലിലും പട്ടുടയാടയോ നിഷിദ്ധമായ് മുറുകും ബന്ധനവും  സ്വന്തം ശ്വാസം പകർന്നു കൊടുക്കും സ്നേഹ വാൽസല്യങ്ങൾ നിർജീവമായി അധരങ്ങളില്ല ശരീരത്തിലെവിടെയും ഉള്ളതോ താഴ്ച്ചതൻ സമതലങ്ങൾ അവിടെ സ്വർഗത്തിൽ നിമിഷ വാസം നരകത്തിൻ മുറിയിൽ സുഖപ്രസവം ഞാനോ  പ്രണയം കൊഴിഞ്ഞ തണലുമരം നീയോ സുഖം വിൽക്കും വഴി വാണിഭ ഒരിറ്റു സുഖം കടം കൊണ്ട് തളളും നാമോ ഇന്നിൻ വഴിപിഴപ്പുകൾ   നേരിന്റെ വഴിയിലേക്ക് കാലം തെറ്റിച്ച സുകൃത ക്ഷയത്തിൻ വഴികാട്ടികൾ ചെയ്ത പാപത്തിന്നു ഒരു പിടിവെള്ളത്തിൽ വിലയിട്ടു  കേറും  നിഷ്കാമികൾ പല മാനത്തിന് ഒരു മാനം നല്കിയ മൂടി കെട്ടിയമഴക്കാഴ്ച്ചകൾ വിയർത്ത ദേഹത്ത് അമ്ലതം