ഏകാന്തതയേ കുറിച്ച്

വിരലുകളിൽ
ഏകാന്തതയുടെ തരികൾ

പതിഞ്ഞെന്നുപറയുവാനാവില്ല
അത്രയും പതുക്കേ
എന്തോ പറയുവാനാഞ്ഞ
ശബ്ദത്തിൽ തുടങ്ങി
നിശ്ശബ്ദതയിൽ
അവസാനിക്കുന്ന
കാതുകൾ

കണ്ണുകളിൽ മഞ്ഞ്
മുടിയിൽ അവസാനിച്ചു തീരാത്ത നരയും

സ്വന്തമല്ലെന്ന് തോന്നിയ്ക്കുന്ന മുഖം
മിണ്ടാനൊന്നുമില്ലാത്ത ചുണ്ടുകൾ

അത്രമേൽ സ്വന്തമായി
പരസ്യമായ ഏകാന്തത

ഒന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല
ദൈവമാണെന്ന് തിരിച്ചറിയുവാൻ പോലും
തിരിച്ചറിഞ്ഞെന്ന് ഭാവിക്കുവാനും
പോയില്ല

എന്നിട്ടും ദൈവം
സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തി തന്നു
കൊണ്ടുപോയ ഒരേകാന്തതയേ

ഇപ്പോൾ ഞാൻ
ദൈവം അനന്തമായി സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തിയ
ഒരേകാന്തതയുടെ ഉടമ.

നീ അതിലിടാൻ ദൈവം
തിരഞ്ഞുപോകുന്ന ഒരൊപ്പും.