Skip to main content

മനുഷ്യന്റെ ചരമകോളം എന്ന നിലയിൽ മഴ

കുടകളുടെ
ചരമകോളമായി മഴ.

ഉള്ളിൽ നിന്ന് എണ്ണി
അതിന്റെ ഏഴാം പേജ്
ചിത്രങ്ങൾ കൊടുക്കാതെ
ഒഴിച്ചിട്ടു മഴ

തോർന്നപ്പോൾ
ഉള്ളിൽ ആരുമില്ലാത്ത കുടകൾ
അതിനകത്ത്
എപ്പോഴോ ഉണ്ടായിരുന്ന
ആൾക്കാരില്ലാതെ
തനിയെ മടങ്ങി.

തനിയെ എന്ന വാക്കില്ലാതെ
മടങ്ങി മഴയും

മടുപ്പിന്റെ ഞൊറികൾ
ഒരിത്തിരി നേരം
കറുത്ത നിറത്തിൽ
പാറി

അതിന്റെ കറുപ്പിൽ നിന്നും
പുറത്തേയ്ക്ക് പറന്നു
കാക്ക

പെയ്ത്തിന്റെ സ്റ്റാമ്പ് ഒട്ടിച്ച
ജീവന്റെ തപാൽ പെട്ടികൾ
ചുവപ്പ് നിറത്തിൽ
നടക്കുന്ന രൂപത്തിൽ
പച്ചനിറത്തിന്റെ കരയ്ക്കടിഞ്ഞു

കടൽ എന്നൊന്നു ഉണ്ടായിരുന്നതായി
നടിച്ചില്ല

എരിയുന്ന നിശ്ചലതയുള്ള തീ
ഞാൻ തീയതി നീക്കിയിടുന്നു

മഴത്തുള്ളി സാക്ഷ.

പെയ്ത്ത്
മടക്കുന്നു

എന്താണ് വ്യത്യാസം
അറിയുന്നതും അറിയാത്തതും
തമ്മിൽ?
ഓ ഒന്നുമില്ല.

നോക്കിനിൽക്കേ
തുള്ളികളിൽ
മനുഷ്യന്റെ
ചരമകോളമാകുന്നു മഴ.

Comments

  1. എന്താണ് വ്യത്യാസം അറിയുന്നതും
    അറിയാത്തതും തമ്മിൽ ...?

    ഓ ഒന്നുമില്ല....

    ReplyDelete
  2. നോക്കിനിൽക്കേ
    തുള്ളികളിൽ
    മനുഷ്യന്റെ
    ചരമകോളമാകുന്നു മഴ.

    ReplyDelete

Post a Comment

ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകൾ

കലണ്ടറുകൾ കാടുകൾ

നിൻ്റെ വായനാശ്വാസം  എൻ്റെ കവിതയുടെ മുഖത്തടിക്കും നീ എന്തിനാണ് കവിത വായിക്കുന്നതെന്ന ചോദ്യം ഒരു കപ്പിലെടുത്ത് നിൻ്റെ മുന്നിലേക്ക് എൻ്റെ കവിതയിലെ ഒരോ വാക്കും  നീക്കിനീക്കി വെക്കും നിൻ്റെ മുന്നിൽ എൻ്റെ കവിതയുടെ ചൂട് ചൂര്, ചോദ്യം ഉടൽ, ചോദ്യത്തിൻ്റെ പിടിയുള്ള കപ്പ് എരിയുന്നതിൽ നിന്നും  ഒരു കർപ്പൂരം വെക്കും രാജി ഉടൽ മാത്രമല്ല നാളങ്ങളും ആളലും മാടി ഒതുക്കി നമ്മൾ ഉടൽ, എരിയുന്ന കർപ്പൂരം പോലെ  തീയതികളിലേക്ക് നീക്കിനീക്കി വെക്കുന്നു ആനന്ദമൃഗം  രതികൾ തീയതികൾ കടുവാപ്പാടുള്ള കാറ്റ് ഉടലുകൾ കലണ്ടറാവുന്ന ചുവരുകളിൽ മൃഗം ഇറങ്ങുന്ന തീയതികുറിച്ചിട്ട കലണ്ടറാവും   നമ്മുടെ ഉടലുകൾ ഉടൽ കർപ്പൂര മണമുള്ള കടുവ തീയതികളുടെ കാൽപ്പാടുകൾ  നിലത്ത്, ചുവരിലും ഉടലിലും. കടുവപ്പാടുള്ള തിയതികൾ എന്ന് കലണ്ടറുകൾ!

നാണത്തിന് ഒരു ബയോഡേറ്റ

ആകാശവും അതിൻ്റെ ബയോഡേറ്റയും ഓരോ നക്ഷത്രങ്ങളും ആകാശത്തിൻ്റെ ബയോഡേറ്റ പരിശോധിക്കുന്നു, അതിൻ്റെ നീല  അതിൻ്റെ പ്രവർത്തിപരിചയം അതിൻ്റെ ശൂന്യത അത് പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഇടങ്ങൾ ദൈവമേ  എൻ്റെ ബയോഡേറ്റയിലെ, തൊഴിൽരഹിതനായ ദൈവത്തോട് ദൈവമായിരുന്നതിൻ്റ  പ്രവൃത്തിപരിചയം, നീ ചോദിക്കുന്നില്ല ഒന്നും നോക്കാതെ ഒന്നും കാണാതെ ദൈവമായി നീ തൊഴിൽ കൊടുക്കുന്നു മനുഷ്യനായി ഞാൻ നിനക്ക് തൊഴിൽ തന്ന പോലെ  എന്ന് സകല നിശ്ശബ്ദതകളേയും പിടിച്ച്  ദൈവം വീണ്ടും ആണയിടുന്നു നിനക്ക് മാത്രമല്ല, ദൈവത്തിന്നും ഭൂമിയിലെ സകല ഉപമകളും  പോരാതെ വരുന്നു മനുഷ്യനായിരിക്കുന്നതിൻ്റെ നാണം എന്നിൽ നാണംകുണുങ്ങുന്ന  അതിൻ്റെ തൊഴിൽ എൻ്റെ ബയോഡേറ്റയിലെ മതം,  നഗ്നമായി ചെയ്യുന്നു എൻ്റെ നഗ്നതയുടെ എൻ്റെ നാണത്തിൻ്റെ  ബയോഡേറ്റ മാത്രമാകും ഞാൻ ഒരു രാജ്യത്തെ ജനത മുഴുവനും നാണത്തോടെ തെരുവുമുറിച്ച് കടക്കുവാൻ കാത്തുനിൽക്കുന്ന ഒരിടം വിശ്വസിക്കുമോ നീ, ഒരു സീബ്രാക്രോസിങ്ങിൻ്റെ നാണത്തിന് കറുപ്പിലും വെളുപ്പിലും പതിയേ തീ പിടിച്ചുതുടങ്ങുന്നു!

വെട്ടം

സൂര്യനെന്ന തെരുവിലെ വെട്ടത്തിന്റെ നാലാമത്തെ വീട് പുലരി ഒരു കത്താണ്, കളഞ്ഞുപോയ പകൽമുളച്ചിയുടെ വിത്തും ഇന്നലെകളാണ് ഇലകൾ കാത്തിരിപ്പ് എന്തോ ചുവയുള്ള കായും അതിശയമെന്ന് പറയട്ടെ ഇന്നങ്ങോട്ട്, അവധിയിൽ പ്രവേശിച്ച പോസ്റ്റ്മാനാകുന്നു, ദിവസം...