കരിങ്കല്ലിട്ട്
കെട്ടിയതായിരുന്നില്ല
നിശ്ശബ്ദത.
അത് കൊച്ചുകുട്ടികൾ പഠിയ്ക്കുന്ന
ഒരു സ്കൂളിലെ
ബ്ലാക്ക് ബോർഡായി
തുടർന്നു
രാത്രി ഒരു വേശ്യയായിരുന്നു
അവൾ
ബൗസിന്റെ ഉള്ളിൽനിന്നെടുക്കുകയായിരുന്നു,
ഇരുട്ട്.
കരിങ്കല്ലിട്ട് കെട്ടിയതായിരുന്നു
പെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന മഴയിലെ
ഒരു തുള്ളിയെ.
കൂലികൊടുക്കുമ്പോൾ
മാത്രം
ഇതൊരു മോശം തൊഴിലാണോ
എന്ന് ഞാൻ
സംശയിച്ചു.
തോരുന്ന മഴയിലെ
തുള്ളികൾ മാത്രം
ശരിയ്ക്കും അവൾക്ക്
കൂലിയായി.
ജീവിതം എന്ന
അജ്ഞാതന്റെ നിശ്ശബ്ദതയെ
കവിതയെന്ന് വിളിയ്ക്കും വിധം
മഴ തുടർന്നു.
ഞാൻ കഥ കേൾക്കുന്ന
കുട്ടിയായി.
ഞാൻ കഥ കേൾക്കുന്ന
ReplyDeleteകുട്ടിയായി.
ആശംസകൾ
ജീവിതം എന്ന അജ്ഞാതന്റെ
ReplyDeleteനിശ്ശബ്ദതയെ കവിതയെന്ന് വിളിയ്ക്കും
വിധം മഴ തുടർന്നു...
ഞാൻ കഥ കേൾക്കുന്ന കുട്ടിയായി.