ശരിയ്ക്കും
നിന്റെ കാതിൽ കൊത്തിവെയ്ക്കുവാനുള്ള
ബുദ്ധനേ
എനിയ്ക്കുള്ളു
ഒരു വിധത്തിൽ
വെറും ശബ്ദബുദ്ധൻ
അതിനെ
ഒക്കത്തുനിന്നും
ഊർന്നിറങ്ങുവാൻ ശ്രമിയ്ക്കുന്ന
കുഞ്ഞിനെ പോലെ
യാതൊരു ശബ്ദവും കേൾപ്പിയ്ക്കാതെ
നിന്റെ കാത്
ഒറ്റത്തുടം ശബ്ദത്തിൽ
കമ്മലിന്റെ ചലനത്തിൽ
നൃത്തബുദ്ധനായി
കൊത്തിവെയ്ക്കുന്നു
നീലകളിൽ നിന്നിറങ്ങി പറക്കുന്ന
നിറങ്ങളൊച്ചിട്ട
പൊൻമാൻ
കൂടുതൽ പറയുന്നില്ല
പറഞ്ഞാൽ
കീ കൊടുത്ത
റായുടെ മുറുക്കത്തിൽ നീ
വെളുപ്പിന്റെ മണമുള്ള
നാല് വറ്റെടുക്കും
അതിൽ
രണ്ട് വറ്റെടുത്ത്
നീ എന്റെ ചുണ്ടുകളെ
ഒന്നും കൊത്താതിരിയ്ക്കുവാനെന്നോണ്ണം
ചേർത്തൊട്ടിയ്ക്കും
ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കുമ്പോൾ
വീണ്ടും വീണ്ടും
പൊട്ടിച്ച്
കെട്ടിപ്പിടിച്ച്
വായിക്കുവാനെന്നോണ്ണം
കൂടുതൽ എഴുതുന്നില്ല
വെറുതെ അതെന്നെ ഓർമ്മിപ്പിയ്ക്കുന്നു
പണ്ടൊക്കെ
എത്ര സ്റ്റാമ്പുകളുടെ അമ്മയായിരുന്നു
നിന്റെ ഒറ്റ കത്ത്..
ശരിയ്ക്കും
ReplyDeleteനിന്റെ കാതിൽ കൊത്തിവെയ്ക്കുവാനുള്ള
ബുദ്ധനേ എനിയ്ക്കുള്ളു
ഒരു വിധത്തിൽ വെറും ശബ്ദബുദ്ധൻ ...