ഭാഷ മുമ്പേ ചിതൽ പിറകേ ഭാഷയുടെ പിറകേപോകും മുമ്പേ കവിതയെന്ന് പേരിടുംമുമ്പേ പണ്ടുപണ്ടാണ് ഒരു പക്ഷേ മണ്ണുണ്ടാവുന്നതിനും മുമ്പേ വീടുകളിൽ, ചിത്രങ്ങൾ ഫ്രൈയിം ചെയ്ത് തൂക്കും മുമ്പേ അവയിൽ ഇരുനിറങ്ങൾ പഴക്കങ്ങൾക്കൊപ്പം വിരുന്നുവരും മുമ്പേ ഒരു പക്ഷേ വീടുകൾ ഉണ്ടാവും മുമ്പേ അരികിൽ വാഹനങ്ങൾ തെരുവുകൾ കോരിയൊഴിക്കും മുമ്പേ ചുവരുകളിൽ, ഫ്രൈയിമുകൾ ശൂന്യത തിരയും മുമ്പേ ചിത്രങ്ങൾ ഇന്നലെകൾ ചതുരത്തിലെടുക്കും മുമ്പേ ഒരു പക്ഷേ, ഏകാന്തത പോലും ഉണ്ടാകും മുമ്പേ തികച്ചും ശൂന്യതകളുടെ ഫ്രൈയിം മുന്നോട്ട് പോകും മുമ്പേ ആകാശത്തിന്റെ സ്വകാര്യതാനയം, അതും രൂപം കൊള്ളും മുമ്പേ മേഘങ്ങൾ ടിക്ക് ചെയ്യുവാൻ നിർബന്ധിതരാവും മുമ്പേ തന്നെ പിന്നെപ്പിന്നെ വരുന്നുണ്ട് വീടുകൾ ഭാഷയ്ക്കിരുവശവും വീടുകൾ അതിൽ വീടുകൾക്കകത്തും പുറത്തും പെരുകും ചുവരുകൾ മൺധമനികളിൽ ചിതലുകൾ മണ്ണ് കരുതുമ്പോലെ കാലം, വൃത്തത്തിൽ ചതുരത്തിൽ കവിതകൾ കരുതുന്നു ചിതലുകൾ, കാലം മണ്ണ്, എന്ന് ഭാഷ വേർതിരിയും മുമ്പാണ് എന്റെ ഭാഷ ചിതലിനെ പരിശീലിപ്പിക്കുന്നു കവിത എന്ന് അതിനേ പേരുചൊല്ലിവിളിയ്ക്കുന്നു കാലം മണ്ണിനെ കവിതകൾ മനസ്സിനെ വിരലുകൾ നിരത്തി എഴുത...
'നി'ശ്വാസം ഒരു ചെറിയ ആശ്വാസത്തിന് ...