മുഴുമിക്കുവാനായിട്ടില്ല
ഒരു രാത്രിയും എനിക്ക്
എന്നിട്ടും
അടച്ച് വെച്ച ചന്ദ്രക്കല പോലെ
വായന ഞാൻ ഉപേക്ഷിക്കുന്നു
അതും മാനത്ത്
ബാക്കി വന്ന ഇരുട്ട് ഞാനയക്കുന്നു
ഒരു പക്ഷേ വീണ്ടെടുക്കുവാനായാൽ
നിശ്ശബ്ദതയുടെ ആഴത്തിലേക്ക്
വീണുപോയ ഒരാൾ എന്നെങ്ങാനും
മുരടനക്കുമ്പോൾ
തൊണ്ടയിൽ
മുന്നിലേക്കും പിന്നിലേക്കും
തെന്നിനീങ്ങും ഒരു കല പോലെ
കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ
ഏകാന്തതയുടെ തെന്നിനീങ്ങൽ
നിശ്ശബ്ദതയുടേതും
കാണാനാവുമോ
ഇരുട്ടിൽ അമാവാസിയുടെ തെന്നിനീങ്ങൽ
രാത്രിയുടെ കഴുത്തിൽ
ഇരുട്ടിൻ്റെ ഉയർന്നുതാഴ്ച്ചകൾക്കിടയിൽ
ഇരുട്ടിൻെറ തെന്നിനീങ്ങൽ ഇരുട്ടിൽ
കേട്ടേക്കാം
ചന്ദ്രക്കല പോലൊരു ശബ്ദം
ചലനത്തേക്കാൾ നേർത്ത്
സമയത്തേക്കാൾ കൂർത്ത്
രാത്രികൾ തൊണ്ടക്കുഴിക്കുളളിൽ
തെന്നി നീങ്ങുന്നത് പോലെ
തീയതികളുടെ ശബ്ദം നീങ്ങുന്നു
കേൾക്കുന്നു
ചന്ദ്രക്കല മാനത്തിൻ്റെ ഒരു മുഴയാണെങ്കിൽ
അതേ ആകൃതിയിൽ
എൻ്റെ പരിചരണം.
Comments
Post a Comment