Skip to main content

പതിവില്ലാത്ത ശബ്ദങ്ങൾ

ഞാനീ കാറ്റിന്റെ അക്കരെ
പെയ്യുന്നമഴയുടെ ഓരത്തും,
ഒക്കത്തും,
ഇറ്റുവിഴുന്ന തുള്ളികളുടെ
വഴിയൊച്ചകളുടെ
ഒരറ്റം നനഞ്ഞ്
തോരുന്ന മഴയുടെ
മറ്റേയറ്റം
പുതച്ച്,
ശരീരം മറച്ച്
മറവികൾ മാത്രം
പുറത്തേക്കിട്ട്,
കറക്കി
മുകളിലേയ്ക്കിട്ട
മിടിപ്പിന്റെ തുട്ടിലെ
ഉള്ളിൽ നിന്നും
പുറത്തേയ്ക്ക് വരുന്ന
ശ്വാസത്തിന്റെ മറുവശം
കാത്തിരിക്കുന്നു.

മുന്നിൽ എരിയുന്ന കരിയില

കുറെ കാലങ്ങൾക്ക്
മുമ്പുള്ള ഒരിന്നലെ

അതിൽ
അന്നത്തെ കുരുവി
അതിന് ഓർമ്മയുടെ കണ്ണ്

ആ കണ്ണുകളിൽ
എന്റെ പ്രായത്തിന്റെ
മുമ്പിൽ 
മുടിയഴിച്ചിട്ട്
പെണ്ണായി
ഈര് നോക്കാൻ
ചടഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്ന
കുരുവിയുടെ ഉയിര്

ആ കിളിയ്ക്ക്
കരുവിയെ കടന്ന്
നാളെയുടെ ഉടലുകൾ
വെളിച്ചത്തിന്റെ കണ്ണുകൾ
അവയിൽ ഞാനുമായി
പങ്കിടുന്ന
കൃഷ്ണമണികൾ

ചുറ്റിലും വാതിലുള്ള ജലം
തുള്ളികളുടെ കൊളുത്ത്
തോർത്തുന്ന കാഴ്ച്ചകൾ

പതിവില്ലാത്ത
ശബ്ദങ്ങൾ
മഴ നനയുന്നു..

Labels:

Comments

  1. Muralee Mukundan , ബിലാത്തിപട്ടണം 6 March 2018 at 19:26

    എന്നും മഴ നനയുന്ന
    പതിവില്ലാത്ത ശബ്ദങ്ങൾ ...!

    ReplyDelete

Post a Comment

ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകൾ

മഴ തിരയും വാക്ക്

അപകർഷതാബോധമുളളവൻ എഴുതും കവിതകളൊന്നും ഒരു കാലത്തും ലളിതമായിരിക്കില്ല നിരൂപകൻ നിരീക്ഷിക്കുന്നു പെയ്യുന്ന മഴ കണ്ണാടിയിൽ കണ്ട് പ്രതിബിംബങ്ങളോടിടഞ്ഞ് അതിൻ്റെ അടരുകളോട് അഭിമുഖം നടത്തുകയായിരുന്നു ഞാൻ തോരുവാൻ പുറത്ത് വട്ടം കൂട്ടും മഴ അഭിമുഖത്തോളം മഴ തുടരുന്നു പ്രതിബിംബങ്ങൾ അതിൽ,  തല തുവർത്തുന്നു  മഴ അഭിമുഖം തുടയ്ക്കുന്നു നനയാതെ ഒരു വാക്കിൽ കയറി  കവിത നിൽക്കുന്നു പുറത്ത് തവണകളായി തോരും മഴ  സാഹിത്യത്തിലെ മഴ അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ ഞാൻ ചോദ്യം നീട്ടുന്നു മഴ ചോദ്യം കേട്ടില്ലെന്ന് നടിക്കുന്നു പൊതുവേ കൊടുങ്കാറ്റുകൾ ശാന്തതയിൽ നിന്നും രൂപം കൊള്ളുന്നു കവിത നിരീക്ഷിക്കുന്നു കൊടുങ്കാറ്റുകൾ കൊണ്ട് മനുഷ്യർക്കുള്ള ഉപയോഗങ്ങൾ? നിരൂപകൻ തുടരുന്നു പതിയേ അധ്യാപകൻ തോൽപ്പിച്ച കുട്ടിയാവും കവിത കൊടുങ്കാറ്റുകളും ശാന്തതയും കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച സീബ്രാ ക്രോസിങ്ങിൽ കവിതയിലെ ഒരു വാക്ക് നിൽക്കുന്നു തോർന്ന മഴ പിന്നെയും പ്രാചീനമായ എന്തിനോ തിരക്ക് കൂട്ടുന്നു ഇരയ്ക്കും വേട്ടയാടലിനും ഇടയിൽ മൃഗത്തിൻ്റെ വായിൽ നിന്നും, നിലത്ത് വീണ ഒരു വാക്കിൽ മുരൾച്ച കലരുന്നു തോരുവാനോളം ഉള്ള തിരക്ക്, പെയ്യുവാനില്ല ഒരു മഴയ്ക്കും ...
Post a Comment
Read more

ബുദ്ധനിൽ നിന്നും ഊറിവരും ആട്ടിൻകുട്ടിയെ പോലെ മഞ്ഞ് കാലം

മഞ്ഞിൻ്റെ മൂലകങ്ങളുള്ള  ഒരു ആവർത്തനപ്പട്ടികയാവും പകൽ മഞ്ഞുകാലത്തിൻ്റെ സകല മൂലകങ്ങളും അതിൻ്റെ ആറ്റമികഭാരം രേഖപ്പെടുത്തി അതിൽചാരി ഇരിക്കുന്നു മഞ്ഞു കൊണ്ട് ബോഗിയും  മഞ്ഞു കൊണ്ടുള്ള  ജാലകങ്ങളും നിർമ്മിച്ച്  കാലം ഒരു തീവണ്ടിയായി മുന്നിൽ വന്ന് നിൽക്കുന്നു മഞ്ഞ് കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച അവ്യക്തതയുടെ ഭംഗിയുള്ള  റെയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ മഞ്ഞുകാലങ്ങളുടെ സ്റ്റേഷൻമാസ്റ്റർ അയാൾക്ക് വീശുവാനുള്ള കൊടി മഞ്ഞിൽ നിർമ്മിച്ച്  മഞ്ഞ് മാറിനിൽക്കുന്നു നിരുത്തരവാദിയായ മഞ്ഞുകാലം എന്ന് കാലം അയാളെ ശകാരിക്കുമോ? മഞ്ഞ് കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ശകാരങ്ങൾ മഞ്ഞ് കാലം കേൾക്കുന്നു കാണുന്നത് കുറച്ച് മഞ്ഞ് മഞ്ഞിനെ കേട്ടിരിക്കുന്നു മഞ്ഞ് കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച കാത് മഞ്ഞ് കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച പാട്ട് മഞ്ഞ് കാലത്തിൻ്റെ ഹമ്മിങ് മഞ്ഞിനും മുന്നേ പോകുന്നു മഞ്ഞ് ചാരി എൻ്റെ ഉടൽ മഞ്ഞുകാലത്തിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങുന്നു എൻ്റെ മഞ്ഞ് ചാരി ഉടൽ എന്ന് മഞ്ഞ് പാട്ടിനേ ഇന്നലേയിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്ന ചെറുപ്പക്കാരനെ പ്പോലെ ഇന്നലെയുടെ തീയിട്ട് എൻ്റെതല്ലാത്ത ഉന്മാദങ്ങൾ  മഞ്ഞ് കായുവാനിരിക്കുന്നു ഓരോ മഞ്ഞും അതിൻ്റെ മാത്രം കവിതക്ക്  ആളാത്ത തീയിടുന്നു മ...
Post a Comment
Read more

കാതുകൾ വിഷാദികൾ

വിഷാദത്തിന് പഠിക്കുന്നു വിഷാദത്തിൻ്റെ ടെക്സ്റ്റ്ബുക്കാവും പാട്ടുകൾ കാതുകൾ വിഷാദികൾ കാതുകൾ നാടകവണ്ടികളിൽ സഞ്ചരിക്കുന്നു ഓരോ കാതിനും ഓരോ ജാലകങ്ങൾ പാട്ടുകൾക്ക് നാടകവണ്ടിയുടെ  ചമയങ്ങൾ ഇട്ടുകൊടുക്കുന്നു വൈകുന്നേരത്തിന് അസ്തമയത്തിൻ്റെ ചമയങ്ങൾ ഒരു പക്ഷേ അനാവശ്യമായത് വിഷാദകാലങ്ങളുടെ ജപമാലയാവും മഞ്ഞ് വണ്ടികൾ നാടകങ്ങളെ കൊണ്ട് പണിയെടുപ്പിക്കുന്നു ഒരു കാതിൻ്റെ പാതിയിൽ ഈണത്തിൻ്റെ നൂലിട്ട് കെട്ടിയ തെറുത്ത പാട്ട് വീണ്ടും തിരുകിവെക്കുന്നു കാതുകളെ മാറ്റിയിരുത്തുന്നു നീലക്കാത് അതിന് നീലനിറമുള്ള തുണികൊണ്ട് ഒരു തൊട്ടിൽ വേണമെന്ന് തോന്നുന്നു നീലപ്പൊന്മാനുകളെ ഉണർത്തി കാതിൻ്റെ കാടുകളിലേക്ക് പറഞ്ഞുവിടുന്നു പൊന്മാനിൻ്റെ ഓർമ്മയിൽ ഉണർന്നിരിക്കുന്നു ദുഃഖം പൊന്നാണെന്ന് അതിൽ കമ്മലുകൾ  എത്രവേണമെങ്കിലും ഡിസൈൻ ചെയ്യാമെന്ന് അപ്പോഴും വിഷാദം കാതുകളുടെയും ഭൂതകാലത്തിൻ്റേയും തട്ടാൻ എന്നാലും  എത്ര കൂട്ടി വെച്ചാലും  ഒരു മൂക്കുത്തിക്കുള്ള പൊന്ന് ദുഃഖത്തിൽ തികയില്ലെന്ന് വിഷാദകാലങ്ങളുടെ തട്ടാൻ ഒരു ജീവിതത്തിനും തികയാത്ത പൊന്നാവണം പ്രണയം  വിഷാദകാലത്തിലെ യുഗ്മഗാനങ്ങൾ അപ്പോഴും വരികൾ ഊതി കത്തിക്കുന്നു കാതുകൾ ഈണ...
Post a Comment
Read more