Skip to main content

കണ്ണീർവറ്റൽ

തോരാത്ത  മഴയുടെ
വിവാഹമായിരുന്നു ഇന്ന്
ഒരു പക്ഷെ വരൻ
ഞാനായിരുന്നിരിക്കണം
കാരണം  ഇന്നലെ
വരെ ഞാനൊരു
നനഞ്ഞ ആകാശമായിരുന്നു
ഇനി തോർന്ന മഴയുടെ
 കവിൾക്കരയിൽ കിടന്നു ഞാൻ
ആരുടെയോ കനവുണങ്ങിയ
കണ്ണീർവറ്റൽ കൊറിക്കട്ടെ
Labels:

Comments

  1. Cv Thankappan6 January 2015 at 17:23

    നല്ല വരികള്‍
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
  2. Muralee Mukundan , ബിലാത്തിപട്ടണം 6 January 2015 at 17:46

    ഇനി തോർന്ന മഴയുടെ
    കവിൾക്കരയിൽ കിടന്നു ഞാൻ
    ആരുടെയോ കനവുണങ്ങിയ
    കണ്ണീർവറ്റൽ കൊറിക്കട്ടെ

    ReplyDelete
  3. pravaahiny7 January 2015 at 10:55

    അക്ഷരം കുറച്ച് കൂടി വലുതാക്കി കൊടുക്കാമായിരുന്നു . ബിലാത്തി പട്ടണം പറഞ്ഞ അതേ വരികള്‍ എനിയ്ക്കും ഇഷ്ടമായി . കുറച്ചു നാളായി ഞാനീ വഴി വന്നിട്ട് . സ്നേഹത്തോടെ പ്രവാഹിനി

    ReplyDelete
  4. drpmalankot7 January 2015 at 13:13

    Good one.

    ReplyDelete
  5. പട്ടേപ്പാടം റാംജി7 January 2015 at 19:26

    കണ്ണീര്‍വറ്റല്‍.

    ReplyDelete
  6. Echmukutty9 January 2015 at 07:49

    ഉം.. കണ്ണീർ വറ്റൽ ... കവിൾക്കര അതീവ സുന്ദരമായിട്ടുണ്ട് ഈ വാക്കുകൾ. അഭിനന്ദനങ്ങൾ കേട്ടൊ.

    ReplyDelete
  7. Salim kulukkallur11 January 2015 at 22:54

    നന്നായി ബൈജു ജി ....

    ReplyDelete
  8. Risha Rasheed13 January 2015 at 08:59

    കണ്ണീര്‍വറ്റ്ലില്‍ ഉപ്പു ചേര്‍ക്കണ്ട ന്നൊരു ഗുണം കൂടിയുള്ളത് നന്നായി...അല്ലേല്‍ ആ ഉപ്പു കൂടി നമ്മെ കരയിപ്പിച്ചേനെ!.rr

    ReplyDelete
  9. SASIKUMAR14 January 2015 at 23:08

    നനയുന്ന കവിത. നനയ്ക്കുന്ന കവിത. നട്ടുവയ്ക്കുന്നു മനസ്സിവിടെ !!

    ReplyDelete
  10. vazhitharakalil17 January 2015 at 16:03

    സങ്കടം...

    ReplyDelete

Post a Comment

ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകൾ

കഴുത്തിലെ കിണർവെള്ളത്താലി - കവിതാ ടാക്കീസിൽ

കവിതാ ടോക്കീസിൽ കഴുത്തിലെ കിണർവെള്ളത്താലി, ഒഴുകിയിറങ്ങുമിടം എൻ്റെ കൊളുത്തുള്ള ദാഹം അതും ഉടൽകൊളുത്തുള്ള  കൊഴുത്തദാഹം എല്ലാ മഴയുടലുകളും ഭേദിക്കുന്നു മേൽമറയില്ലാത്ത കിണർ കഴിഞ്ഞ്  അതിൻ്റെ ആഴങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് നാലുമണി കപ്പിയും  അതിന് മുമ്പുള്ള കപ്പിയില്ലാത്ത കാലവും കഴിഞ്ഞ് എണ്ണയില്ലാത്ത വരൾച്ചയും വരൾച്ചയുടെ കറക്കവും അതിൻ്റെ കറകറ ശബ്ദവും കഴിഞ്ഞ് പഴയകാല പാള  കിണറ്റിൽ വീഴുന്നതിൻ്റെ  ഭാരമില്ലായ്മയും കഴിഞ്ഞ് കിണർ വെള്ളത്തിലെ തണുപ്പും സന്ധ്യകലർന്ന ഇരുട്ടും പുലർകാലവും  പാളയിലേക്ക് കയറും അനുഭവവും കഴിഞ്ഞ് കോട്ടിയ പാളയുടെ ഭാരമില്ലായ്മ വെള്ളത്തിലേക്കും വെള്ളത്തിൻ്റെ തെളിഞ്ഞ ഉപരിതലം ചരിഞ്ഞ് പാളയിലേക്കും കയറിയതിന് ശേഷം പന്നലിൻ്റെ ഇലകളും  പായലിൻ്റെ വഴുക്കലും  ഇടിഞ്ഞ തൊടികളും ഇനിയും ഇടിയാത്ത തൊടികളും കഴിഞ്ഞ് ആശാൻ കവിതയിലെ ദാഹവും മലയാള കവിതയിലെ ദേഹിയും കഴിഞ്ഞ് ബുദ്ധഭിക്ഷുവായി ജലം മുകളിലേക്ക് കയറിവരുന്നിടത്ത് ദേഹിയായി ദാഹം അപ്പോഴും തുടരുന്നിടത്ത് ശരിക്കും ആനന്ദൻ എന്ന് ദാഹവും മാതംഗി എന്ന് ദേഹിയും ഒരിക്കലും കഴിയുന്നില്ല അവ ഒഴുകുക മാത്രം, ചെയ്യുന്നു  ഒരു പക്ഷേ ഇന്നും ...
Post a Comment
Read more

അവധിയുടെ കുതിരകൾ കലണ്ടറിൽ

അവധികൾ ശരീരത്തിൽ  പ്രവേശിക്കും വിധം കലണ്ടറിലെ ശൂന്യസ്ഥലികൾ തീയതികൾ ഇനിയും പച്ചപ്പെടാനുള്ള ഇലകളുടെ വെപ്രാളം എടുത്തണിഞ്ഞ അവയുടെ ശാന്തവള്ളികൾ അവധികളുടെ ഉടലുള്ള കുതിര കലണ്ടറിൽ അതിൻ്റെ അടയാളപ്പെടുത്തൽ അക്കങ്ങളിൽ, നിറങ്ങളിൽ ഒരു കടൽക്കുതിരയുടെ ചലനം തീയതി കലണ്ടറിൽ  അടയാളപ്പെടുത്തും വിധം അതിൻ്റെ ചലനങ്ങളുടെ  നിധിയിൽ നിന്നും ഒരു ചലനം  എൻ്റെ കവിത കട്ടെടുക്കുന്നു അവധികളും  കടൽക്കുതിരയുടെ ചലനങ്ങളും  എന്ന വിഷയത്തിൽ ഇനിയും പൂർത്തിയാകാത്ത  എൻ്റെ പഠനം പൂർത്തിയാകുന്നില്ല ചലനങ്ങളും അപ്പോഴും ജീവിതത്തിൻ്റെ നിശ്ചലതക്ക് കടൽക്കുതിരയുടെ ആകൃതി വരച്ചുകൊടുക്കുന്നുണ്ട് ഞാൻ അവയുടെ ചലനങ്ങൾക്കരികിൽ വെറുതേയിരിക്കുന്നുണ്ട് ഞാൻ ചലനത്തിൻ്റെ കൈയ്യിൽ, മൈലാഞ്ചി ഇട്ടുകൊടുക്കുന്നത് പോലെ അത്രയും സൂക്ഷമമായി തന്നെ ഓരോ തിരയും കടലിൻ്റെ കുതിര എന്നായി, അപ്പോൾ എൻ്റെ നിശ്ചലത ഞാൻ നാവികൻ വേനലെൻ്റെ കപ്പൽപ്പായ എന്നാശ്വസിക്കുവാൻ എനിക്കുമായിട്ടുണ്ട് നാവികനിലേക്ക് ഉള്ള എൻ്റെ ആയങ്ങൾ അപ്പോഴും ഉടൽ അതിൻ്റെ കരയിൽ അനിയന്ത്രിയമായി നിയന്ത്രിക്കുന്നു കിടന്ന് കിടന്ന് ഉലച്ചിലിൻ്റെ അടിവശം തുരുമ്പിച്ച കപ്പൽപോലെ കവിത എല്ലാ...
Post a Comment
Read more

അസ്തമയത്തിൻ്റെ രഥങ്ങളിൽ കർണ്ണൻ, കവിത എന്നിങ്ങനെ

ഒരു രഥമല്ല ക്ഷമ എന്നാലും ക്ഷമ പോലെ ഉപമയുടെ രഥത്തിൽ വന്നിറക്കുന്ന സമയമുണ്ടാവണം  അപ്പോൾ ചക്രം പോലെ താണുപോയേക്കാവുന്ന ഭാഷ അത് ഉയർത്തുവാനുള്ള കവിതയുടെ  ശ്രമങ്ങൾ ചക്രങ്ങൾ ഉപമകൾ അല്ല അത് രൂപകങ്ങളിൽ ഉരുളുന്നില്ല വാക്കുകളിൽ ഉറയ്ക്കുന്നില്ല അലങ്കാരങ്ങൾ കൊടികളല്ല കൊടിക്കൂറകൾ പോലെ അവ കവിതക്ക് മുകളിൽ പാറുന്നില്ല വേനൽ തീർത്ഥങ്ങൾ അനന്തതയുടെ പദാർത്ഥവൽക്കരണം വിഷാദത്തിൻ്റെ രഥം പുതയും അസ്തമയം ഓരോ വൈകുന്നേരവും ചക്രങ്ങൾ എൻ്റെ കവിത അത് ഉയർത്തുവാൻ ശ്രമിക്കുന്ന അനാഥത്ത്വത്തിൻ്റെ കർണ്ണനാവുന്നു
Post a Comment
Read more